G-League 2024/2025: 5 αθλητές που θα ήθελα μελλοντικά να δω στην Euroleague
Φίλες και φίλοι καλησπέρα σας!! Άρθρων επιστροφή στο VDR Corner έπειτα από 1,5 μήνα αποχής με ένα κείμενο με θέμα την G-League, το πρωτάθλημα των θυγατρικών clubs του ΝΒΑ που άνοιξε την αυλαία του για φέτος πριν από περίπου 10 ημέρες, και που αναμένεται να αποτελέσει για άλλη μια σεζόν ένα εξαιρετικό "σκαλοπάτι" για πολλούς παίκτες που θα δούμε μελλοντικά να παίρνουν ευκαιρίες τόσο στην κορυφαία λίγκα του πλανήτη, όσο και στο υψηλότερο Ευρωπαϊκό επίπεδο...Με αφορμή λοιπόν την φετινή έναρξη της, αποφάσισα να σας παρουσιάσω 5 αθλητές που άρχισαν την χρονιά σε ομάδες της και που θα επιθυμούσα μελλοντικά να τους δω εντός πλαισίων συνόλων της Ευρωλίγκας καθώς θεωρώ πως θα μπορούσαν να ξεχωρίσουν και να αφήσουν για τα καλά το στίγμα τους σε αυτό το level!!
ΥΓ.1 Κάτω από το πεδίο της αναφοράς κάθε παίκτη υπάρχει ένα link με τα στατιστικά του στην έως τώρα πορεία του στο άθλημα, όπως και video/s με Highlights του
ΥΓ.2 Η σειρά με την οποία θα σας αναλυθούν στο κείμενο οι αθλητές ΔΕΝ έχει κάποια σημασία.
Ξεκινάμε!!
1.Elfrid Payton(Birmingham Squadron)
Σεφτέ στο άρθρο θα κάνουμε με τον Playmaker του Birmingham Squadron (θυγατρική των New Orleans Pelicans), τον Elfird Payton!! Γεννημένος στην Louisiana των ΗΠΑ τον χειμώνα του 1994 άρχισε την μπασκετική του σταδιοδρομιά από το ομώνυμο κολλέγιο στο NCAA, όπου είχε άκρως εντυπωσιακή παρουσία την τριετία που έπαιξε εκεί με αποτέλεσμα να πείσει τους Philadelphia 76ers να τον επιλέξουν στο νούμερο 10 του Draft του ΝΒΑ το θέρος του 2014!!
Σε αυτόν τον μαγικό κόσμο ο αθλητής πραγματοποίησε μια σπουδαία καριέρα για 8 σερί αγωνιστικές περιόδους (2014/2015-2021/2022) μέσα στις οποίες φόρεσε τις φανέλες 4 διαφορετικών οργανισμών (Orlando Magic, Phoenix Suns, New Orleans Pelicans, New York Knicks) καταγράφοντας συνολικά 504 επίσημες συμμετοχές παίζοντας 26 λεπτά/ματς, και μπαίνοντας την 1η του χρονιά στην λίγκα στην καλύτερη rookie πεντάδα της. Τα τελευταία σχεδόν 2,5 έτη φαίνεται το οικοσύστημα του ΝΒΑ να τον έχει "αποβάλλει", με τον ίδιο να συνεχίζει την πορεία του στην G-League όπου πρόπερσι και πέρσι έπαιξε σε συνολικά 39 αγώνες με τα χρώματα των Fort Wayne Mad Ants, κερδίζοντας την 2η σεζόν τον τίτλο του 1ου σε Assists παίκτη της διοργάνωσης (9/παιχνίδι) και μπαίνοντας στην 3η καλύτερη ομάδα αυτής...Να σημειωθεί επίσης για τον αθλητή πως το 2023 μετά την ολοκλήρωση των υποχρεώσεων του στην θυγατρική λίγκα είχε ένα σύντομο πέρασμα από το Puerto Rico (Osos de Manati).
O Payton αποτελεί έναν all-around Point Guard, έναν κουμανταδόρο που κάνει πάρα πολλές δουλειές εντός παρκέ με τις 2 που κάνει καλύτερα, σε κορυφαίο επίπεδο θα έλεγα, να είναι η οργάνωση του παιχνιδιού και η αμυντική του συνέπεια. Διαθέτει πολύ υψηλό μπασκετικό IQ, είναι απολαυστικός πασερ, και παράλληλα ένας lockdown defender εκμεταλλευόμενος το μέγεθος (1,91 ύψος, 2 μέτρα άνοιγμα χεριών), την σκληράδα του και τα αθλητικά του προσόντα. Εκτελεστικά κακά τα ψέματα δεν έχει πολύ μεγάλο ταβάνι, αλλά όταν του ζητηθεί θα προσφέρει και εκεί κυρίως μέσω drives και τελειωμάτων προς και μέσα στην αντίπαλη ρακέτα, και όχι μέσω του σουτ που αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα του...
Τα στοιχεία αυτού του παιδιού είναι σαν να απορρέουν από το πάντρεμα των αντίστοιχων των 2 περιφερειακών (πρώην ΝΒΑers επίσης) του Παναθηναϊκού, του Jerian Grant και του Lorenzo Brown...Όλες οι αρετές του αμυντικού του προφίλ αλλά και το (αναλογικά με άλλα Guards) limited εκτελεστικό φάσμα σε top tier επίπεδο Euroleague είναι σαν να έχουν προέλθει από τον 1ο, και το λεπτό αλλά μακρύ σουλούπι σε συνδυασμό με το μυαλό, την ευχέρεια στην πάσα, και τον χειρισμό της μπάλας να πηγάζουν αντίστοιχα από τον 2ο (ανώτερος σε αυτό το κομμάτι από τον Lorenzo). Στην Ευρωλίγκα ο Payton όντας μια τέτοια εκρηκτική μίξη νομίζω πως σε πάρα πολλές ομάδες θα μπορούσε να κάνει την διαφορά, ειδικά αν πλαισιωνόταν από συμπαίκτες με έφεση στο σουτ που θα καθιστούσαν τα σχήματα με εκείνον μέσα πιο λειτουργικά λόγω της αδυναμίας του σε αυτόν τον τομέα...Είναι 30 ετών ακόμα, και τον θεωρώ περίπτωση παίκτη ερχόμενη από τις ΗΠΑ που πολύ πιο πιθανόν να έβγαινε τύπου Jerian Grant, παρά πχ Shelvin Mack, Yogi Ferrell, Wesley Johnson, Troy Daniels και Rodney McGruder σε Euroleague level!!
Μακάρι να τον δούμε στην Γηραιά Ήπειρο σύντομα...Ένα 80% των δυνατοτήτων του να έπιανε εδώ πέρα και θα έκανε τέτοιου στυλ Guards όπως οι Miller-Mclntyre, D.Thompson, Satoransky, Weiller-Babb, Jokubaitis και Ntilikina να φαίνονται παίκτες της σειράς μπροστά του...
Συνεχίζουμε με τον χαρισματικότατο Guard της θυγατρικής των San Antonio Spurs (Austin Spurs), τον 26χρόνο Αμερικανό Malachi Flynn!! Γεννημένος τον Μάιο του 1998 στην Tacoma της Washington έκανε τα πρώτα του βήματα στο μπάσκετ από το κολλέγιο του Washington State στο οποίο αγωνίστηκε από το 2016 έως το 2018 προτού μετακομίσει στο San Diego State όπου και αποφοίτησε το καλοκαίρι του 2020.
Στο Draft του ΝΒΑ εκείνου του έτους αποτέλεσε το 29ο pick το οποίο είχαν οι Toronto Raptors, club που αγωνιζόταν μέχρι και τα τέλη του περασμένου χρόνου, προτού καταλήξει με ανταλλαγή στους New York Knicks και έπειτα από περίπου 40 μέρες από τότε στους Detroit Pistons (σε αυτό το trade συμπεριλαμβανόταν και ο νυν παίκτης του Ολυμπιακού Evan Fournier). Στο βιογραφικό του έχει συνολικά 219 ματς στην λίγκα με 14 λεπτά συμμετοχής/αγώνα, και μέσω της συμμετοχής και της εικόνας του στην φετινή G-League θα επιδιώξει μελλοντικά να τα αυξήσει κερδίζοντας εκ νέου κάποιο συμβόλαιο στο κορυφαίο πρωτάθλημα μπάσκετ του πλανήτη!!
O Flynn είναι ένας περιφερειακός άλλης πάστας από τον Payton, κοντός (1,85) αλλά πραγματικός δαίμονας, που μπορεί να καλύψει με την ίδια άνεση και τις 2 θέσεις της backcourt, και διακρίνεται για την τρομερή έφεση του στο σκοράρισμα. Είναι απίστευτα γρήγορος και εκρηκτικός, κάτι που σε συνδυασμό με την άψογη τεχνική και τον χειρισμό μπάλας που έχει τον καθιστά εξαιρετικό στο να τελειώνει φάσεις μέσα από το ζωγραφιστό έχοντας "τρυπήσει" την αντίπαλη άμυνα. Ακόμα καλύτερος από slasher είναι shooter, ένας τομέας που είναι ξεκάθαρα το φόρτε του καθώς μπορεί να απειλήσει πάντα και από παντού μέσα στο παρκέ...Αμυντικά παρά τα ελλιπή σωματικά του προσόντα μόνο αδιάφορος και γενικότερα liability δεν είναι, κυρίως λόγω της on ball άμυνας του στην 1η γραμμή, ενώ διαθέτει και ικανοποιητικά passing skills που τον βοηθούν στο να συνεισφέρει σε καλό βαθμό στην οργάνωση του εκάστοτε συνόλου που παίζει...
Μπορείτε να τον παραλληλίσετε με έναν πολύ πιο ολοκληρωμένο Markus Howard (Baskonia), καθώς πέρα από το ότι επιθετικά "την κάνει κομπολόι" που λέμε, είναι σημαντικός factor για τις ομάδες του σε δημιουργία και άμυνα. Αν και φρονώ πως ο συγκεκριμένος αθλητής είναι αυτός από τους 5 του κειμένου με τις λιγότερες πιθανότητες για να αποχωρήσει σύντομα από τις ΗΠΑ με προορισμό την Ευρωλίγκα επειδή ο συνδυασμός της ηλικίας και της ποιότητας του μπορεί να του ανοίξει σύντομα εκ νέου την πόρτα του ΝΒΑ (σημειωτέων πως μόλις τον περασμένο Απρίλη έβαλε 50 πόντους σε 1 παιχνίδι απέναντi στους Atlanta Hawks!!!), θεωρώ πως στο πιο υψηλό επίπεδο της Γηραιάς Ηπείρου θα μπορούσε να καθιερωθεί και να δείξει την κλάση του πολύ γρήγορα...
Μου κάνει αρχικά αφενός full σαν Μπασκόνια material, που θα μπορούσε να ακολουθήσει το μονοπάτι περιφερειακών που αμέσως μετά τις ΗΠΑ αναδείχθηκαν εντός αυτού του πλαισίου τα τελευταία 10 χρόνια (Larkin, Howard, Hilliard, Beaubois, να δούμε και φέτος τον Forrest που έχει ξεκινήσει καλά...), αφετέρου βέβαια θα τον έβλεπα και για ακόμα πιο ψηλά σε ομάδες όπως η Ρεάλ (αντιCarroll 3 χρόνια μετά), η Μπάρτσελόνα (λόγω τραυματισμού Laprovittola) και η Φενέρ (λόγω τραυματισμού Wilbekin, αντίMays)...
Mεγάλη παικτάρα που νομίζω πως μέσα στην επόμενη διετία θα βρίσκει εύκολα ή δύσκολα συμβόλαια στο ΝΒΑ...Ελπίζω να διαψευστώ και να τον δούμε στα μέρη μας σύντομα!!
Μετά τον Flynn προχωράμε σε ένα ακόμα επιθετικό υπερόπλο, τον πολύπειρο Trey Burke των Mexico City Capitanes!! Γεννημένος στο Ohio των Ηνωμένων Πολιτειών στα τέλη του 1992 ξεκίνησε την καριέρα του στο άθλημα από το κολλέγιο του Michigan στο οποίο οργίασε από το 2011 έως και το 2013, κάνοντας τους Minnesota Timberwolves να τον διαλέξουν στο νούμερο 9 του Draft εκείνης της χρονιάς!!
Η διαδρομή του και το τωρινό του status θυμίζουν σε πολλά τα αντίστοιχα του Elfrid Payton που είδαμε παραπάνω, καθώς μιλάμε πάλι για ένα παιδί που αγωνίστηκε για πολλές συνεχόμενες περιόδους στο ΝΒΑ έχοντας σοβαρό ρόλο σε ομάδες, όμως τα τελευταία 2,5 χρόνια είναι εκτός αυτού του πλαισίου και προσπαθεί να ξανακερδίσει την θέση του σε αυτό μέσω των εμφανίσεων του σε G-League και πρωτάθλημα Puerto Rico. Πιο συγκεκριμένα, ο ταλαντούχος περιφερειακός μετράει μέσα στην εννιαετία 2013/2014-2021/2022 συνολικά 519 συμμετοχές στο ΝΒΑ (20 λεπτά/ματς) με τους Utah Jazz, Washington Wizards, New York Knicks, Dallas Mavericks και Philadelphia 76ers με την σημαντικότερη διάκριση του να αποτελεί η παρουσία του στην καλύτερη rookie πεντάδα του πρωταθλήματος την περίοδο 2013/2014. Προσωπικά θεωρώ πως στα 32 του πλέον δύσκολα θα πάρει την ευκαιρία για να παίξει ξανά στην καλύτερη λίγκα του κόσμου πέρα από την συνθήκη κάποιου two-way contract και πραγματικά ελπίζω να το καταλάβει ο ίδιος αυτό όσο γρηγορότερα γίνεται προκειμένου να εξετάσει την επιλογή του ερχομού στην Ευρώπη και την Ευρωλίγκα, μέρος στο οποίο εκτιμώ πως μπορεί να προσφέρει πολλά...
Ο Burke είναι ένας Combo Guard με ξεκάθαρο εκτελεστικό προσανατολισμό, o oποίος πέρα από το τεράστιο range εκτέλεσης που διαθέτει, έχει σε επαρκέστατο βαθμό την πάσα στο παιχνίδι του. Όπως και ο Flynn που είδαμε ακριβώς πιο πάνω, είναι ένας "αέρινος" undersized (1,83) περιφερειακός, πολύ ταχύς, με δυνατό 1ο βήμα και εξαιρετική τεχνική. Είναι επίσης εξαιρετικός ball handler καθώς και στο να παράγει το δικό του σουτ, ένα κομμάτι που γενικότερα αποτελεί πραγματικό "killer" με οποιονδήποτε τρόπο (στατικό σουτ, μετά από ντρίμπλα, στο transition). Στα πλην (-) του μπαίνει όλο το κεφάλαιο "άμυνα", τομέας στον οποίο αντιμετωπίζει αρκετά θεματάκια μιας και ο συνδυασμός της έλλειψης μεγέθους, σωματικής δύναμης και πολλές φορές κινήτρου τον καθιστά ξεκάθαρα κάτω από το μέτριο σε αυτό το μισό του παρκέ...
Η αλήθεια είναι πως αν αυτός ο παίκτης αποφάσιζε μέχρι και πριν 3-4 χρόνια να έρθει στην Ευρωλίγκα, νομίζω θα μιλούσαμε για έναν Guard με impact στην διοργάνωση εφάμιλλο του τωρινού του James, του Larkin και ίσως του Nunn. Πλέον όντας στα πατημένα 32, και με μια τετραετία μακριά από μια γεμάτη και πολύ καλή σεζόν σε κορυφαίο επίπεδο, θεωρώ πως πλέον σε συνθήκες Εuroleague θα αντιστοιχούσε σε ένα upgrade, από την άποψη της σταθερότητας σε υψηλή απόδοση, του Shabazz Napier με τον οποίο μοιάζουν και αρκετά τόσο σαν αγωνιστικό στιλ, όσο και στις εντός ΗΠΑ καριέρες που έχουν πραγματοποιήσει!!
Στο νούμερο 4 συναντάμε τον μοναδικό εκ Γηραιάς Ηπείρου αθλητή στο κείμενο, τον συμπαίκτη του Elfrid Payton στο Birmingham Squadron, τον 23χρόνο ψηλό Karlo Matkovic!! Γεννημένος τον Μάρτη του 2001 στην Βοσνία από Κροάτες γονείς (Κροατική είναι η υπηκοότητα του και αυτή την χώρα εκπροσωπεί σε ανδρικό επίπεδο στις διοργανώσεις της FIBA από το 2021) είχε ως εφαλτήριο στην σταδιοδρομία του στο μπάσκετ τις ακαδημίες της Cedevita.
Από τον σύλλογο στον οποίο επέστρεψε το 2022, έφυγε το 2019 με προορισμό την ΟΚΚ Beograd, club που έμεινε για 1 χρόνο καθώς το 2020 μετακόμισε στην ομάδα του τωρινού του ατζέντη Misko Raznatovic, την Mega Bemax, με την οποία αγωνίστηκε για 2 σεζόν στην Αδριατική Λίγκα. Εκεί έδειξε πολύ καλά δείγματα γραφής, επιλέχθηκε στο Draft του ΝΒΑ το καλοκαίρι του 2022 στο νούμερο 52 από τους New Orleans Pelicans, και πήρε "προαγωγή" με την μεταγραφή-επιστροφή στην Cedevita (από Κροατική ομάδα είχε γίνει πλέον Σλοβένικη) που συμμετείχε και στο Eurocup. O νεαρός Center μέσα σε 1,5 χρόνο ανέβασε κατακόρυφα τις μετοχές του με αποτέλεσμα τον Φλεβάρη που μας πέρασε οι Pelicans που είχαν τα δικαιώματα του να επισπεύσουν την μετακίνηση του στις ΗΠΑ. Το επίσημο ντεμπούτο του στο ΝΒΑ το έκανε πριν από 25 μέρες και όχι πέρσι (τότε έπαιξε 10 αγώνες στην G-League με την τωρινή του ομάδα σε αυτή), ενώ να επισημανθεί πως το θέρος που μας πέρασε υπέγραψε με τους "Πελεκάνους" συμβόλαιο 3 ετών αξίας σχεδόν 5 εκατομμυρίων δολαρίων.
Ο Matkovic αποτελεί την επιτομή του σύγχρονού/μοντέρνου Center. Δίχως υπερβολή μπορεί να κάνει τα πάντα μέσα στο γήπεδο, κάποια πράγματα σε εξαιρετικό βαθμό και άλλα σε λιγότερο καλό, αλλά δεν υστερεί σοβαρά πουθενά...Μακρύ (2,08 ύψος) και πολύ δυνατό σκαρί με μεγάλα άκρα (2,13 wingspan) που είναι elite στο παιχνίδι πάνω από την στεφάνη σε άμυνα και επίθεση, ενώ δεν "χάνει" και όταν θα κληθεί να αμυνθεί χαμηλά...Είναι πολύ αθλητικός, super rebounder και screener, ενώ επιθετικά θα τον χαρακτήριζα σχεδόν πλήρως αυτόφωτο. Απειλεί με πρόσωπο και πλάτη στο καλάθι, τελειώνει καλά φάσεις κοντά σε αυτό, εκτελεί επιτυχώς το PnR και ανοίγει και το γήπεδο με το σουτάκι του...
Όπως θα έχετε καταλάβει από αυτή την περιγραφή ο παίκτης διαφέρει από το κλασσικό αρχέτυπο Βαλκάνιων πενταριών της προηγούμενης δεκαετίας (πχ Milutinov, Zizic, Zubac, Παπαγιάννη, Omic), καθώς διαθέτει πιο "unique" αγωνιστικά και μη χαρακτηριστικά...Πιστεύω προσωπικά πως θα μπορούσε να έχει μέλλον στο ΝΒΑ, όμως το ότι οι Pelicans τον έφεραν πέρσι στις ΗΠΑ μεσούσης της σεζόν χωρίς να του δώσουν χρόνο συμμετοχής ούτε σε 1 παιχνίδι (πέρα από τον G-League), ενώ φέτος έχει γράψει 5 σκάρτα λεπτά συμμετοχής στα πρώτα 14 ματς της περιόδου, με κάνουν παρά το τριετές συμβόλαιο που έχει σε ισχύ να λιγουρεύομαι την επιστροφή του στην Ευρώπη όπως έκανε πέρσι τέτοια εποχή ο Filip Petrusev (πελάτης Misko επίσης) για χάρη του Ολυμπιακού...
Σε ενδεχόμενη άμεση επιστροφή του στα Ευρωπαϊκά εδάφη της θα έχριζα τις 2 Σέρβικες (Ευρωλιγκάτες φυσικά) ομάδες σαν τα φαβορί για την απόκτηση του, εκτιμώντας πως πέρα από την ποιότητα του θα θελήσουν να εκμεταλλευτούν και την εμπειρία του από την Αδριατική Λίγκα. Αν με ρωτούσατε βέβαια, εγώ θα ήθελα να τον δω είτε στην Zalgiris, είτε στην Μπάγερν, είτε στην Μπολόνια, σύνολα στα οποία θα έπαιζε "σβηστά" βασικός φέτος και είμαι σίγουρος πως θα μαγνήτιζε τα βλέμματα του κόσμου με την απόδοση του!!
Το άρθρο κλείνει με τον κοντύτερο (1,72) ΜΗ Αμερικανό που έχει παίξει ποτέ στο ΝΒΑ, τον PG του Memphis Hustle (θυγατρική των Memphis Grizzlies) Yuki Kawamura!! Γεννημένος την άνοιξη του 2001 στο Yamaguchi της Ιαπωνίας άρχισε την πορεία του στο μπάσκετ από τους San-en NeoPhoenix, σύλλογο της πατρίδας του, με τον οποίο σε ηλικία 18 ετών το 2019 έγινε ο νεότερος συμμετέχων και σκόρερ του εγχώριου πρωταθλήματος!! Εκεί έμεινε για μόλις 1 σεζόν και τις επόμενες 4, έως και το προηγούμενο καλοκαίρι δηλαδή, αγωνίστηκε με την φανέλα των Yokohama B-Corsairs.
Mέχρι και πριν περίπου 2,5 χρόνια δεν φαινόταν στον ορίζοντα πως ήταν ένα παιδί που διέθετε κάποιο τόσο ιδιαίτερο αγωνιστικό skilset που θα μπορούσε μελλοντικά να κάνει μια υψηλού επιπέδου καριέρα πέρα από τα Ασιατικά σύνορα, όμως αυτό από την περίοδο 2022/2023 άρχισε να αλλάζει άρδην...Ο Kawamura έκανε "παππάδες" στην Β-League (πρωτάθλημα Ιαπωνίας) καταφέρνοντας μάλιστα πρόπερσι να βγει MVP και 1ος σε Assists στην λίγκα, το όνομα του όμως έγινε ευρέως γνωστό μέσω της απίστευτης εικόνας του με την Εθνική του ομάδα στο Παγκόσμιο Κύπελλο των Φιλιππίνων το 2023 και στους Ολυμπιακούς αγώνες του Παρισίου το περασμένο θέρος. Σε συνδυασμό με το νεαρό της ηλικίας του ο δρόμος για το ΝΒΑ άνοιξε για αυτόν, μια λίγκα βέβαια στην οποία σαν Βαγγέλης φρονώ πως δύσκολα θα καθιερωθεί και σχετικά σύντομα (εντός 2 χρόνων) θα τον δούμε να αναζητά την τύχη του αλλού...
O Kawamura είναι ένας άσσος που ξεχωρίζει κυρίως για 4 πράγματα. Την καταπληκτική του court vision, το αρκετά ολοκληρωμένο εκτελεστικό του ρεπερτόριο, μιας και μπορεί να απειλήσει και μέσω του σουτ του υπό όλες τις συνθήκες και τις αποστάσεις και μέσω των τελειωμάτων του κοντά στο καλάθι έπειτα από διείσδυση σε αυτό, την εντυπωσιακή του ταχύτητα+εκρηκτικότητα, και την άνεση του στον χειρισμό της μπάλας. Το ότι υστερεί κραυγαλέα σε ύψος και πιο γενικά σε μέγεθος και δύναμη δυστυχώς τον καθιστά αμυντικά πολύ ευάλωτο, όσo φιλότιμο, ένταση και σκληράδα να βγάλει σε αυτό το μισό του γηπέδου. Παρόλα αυτά θεωρώ πως σε σχήματα με αθλητικά και ψηλά παιδιά, το αμυντικό disadvantage του παίκτη μπορεί να "καμουφλαριστεί" σε ικανοποιητικό βαθμό.
Γενικά όλο του το πακέτο μου φέρνει πολύ στο μυαλό τον Tamir Blatt της Μακάμπι...Ο κατά 4 χρόνια μεγαλύτερος του Ισραηλινός και γιος του David Blatt αποτελεί στα μάτια μου top αρχέτυπο έτσι ώστε να καταλάβετε καλύτερα το playstyle του Kawamura, ο οποίος πιστεύω πως θα μπορούσε να έχει μια αντίστοιχη αξιοπρεπέστατη παρουσία σε αυτό το επίπεδο. Στους Grizzlies two-way συμβόλαιο έχει υπογράψει και όπως ανέφερα και λίγο πιο πάνω δεν βλέπω να μακροημερεύει στο ΝΒΑ, και σε μια λίγκα σαν την Euroleague που όπως βλέπουμε τα τελευταία χρόνια στέκονται και διακρίνονται με το τσουβάλι βραχύσωμα Guards (M.Howard, Shorts, C.Edwards, Francisco, Canaan, Yago, P.Lee, Blatt πέρα από τις παραδοσιακές δυνάμεις Campazzo, James και Larkin) εκτιμώ πως ο 23χρόνος Ασιάτης θα μπορούσε να είχε σοβαρό ρόλο και impact (για αρχή) σε κάποια middle/low tier σύνολο της, δίνοντας του το απρόβλεπτο στοιχείο στην περιφέρεια μέσω της συνδυαστικής του έφεσης σε σκορ και δημιουργία!!
Πραγματικά εύχομαι αυτό το παιδί να στοχεύει να παίξει ανταγωνιστικό μπάσκετ και να διακριθεί σε υψηλό level. Τότε η Ευρωλίγκα είναι η διοργάνωση που του ταιριάζει γάντι...Θέλω να πιστεύω τόσο πως ΔΕΝ θα χαραμίσει τα καλά μπασκετικά του χρόνια προσπαθώντας να καθιερωθεί στο ΝΒΑ αν βλέπει πως αυτό είναι δύσκολο να υλοποιηθεί, όσο και ότι δεν θα επιστρέψει καρφί στην Άπω Ανατολή μετά την περιπέτεια του στις ΗΠΑ (όποτε αυτή τελειώσει) με αποτέλεσμα να θυμάται ο κόσμος την ύπαρξη του μόνο τα καλοκαίρια σε Εθνικά τουρνουά...
Ελπίζω να έρθει σύντομα στην Ευρώπη και να εντυπωσιάσει!!
.jpg)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου