Φίλες και φίλοι καλησπέρα σας!! Το πρωτάθλημα της Basket League της χρονιάς 2024/2025 που την τελευταία εβδομάδα πέρασε από 40 κύματα με τα όσα ντροπιαστικά εκτυλίχθηκαν στο Game 2 των τελικών στο ΣΕΦ (δεν θα μπω στην διαδικασία σχολιασμού αυτών των γεγονότων, το άρθρο θα κρατηθεί σε αμιγώς μπασκετικά πλαίσια), ολοκληρώθηκε προχθές με τον Ολυμπιακό να πραγματοποιεί την ανατροπή και το 1-0 στις νίκες από τον Παναθηναϊκό που είχε και το πλεονέκτημα έδρας, να το μετατρέπει τελικώς σε 1-3, παίρνοντας τον εν λόγω τίτλο για 15η φορά στην ιστορία του.
Μιας λοιπόν και η αυλαία της αγωνιστικής περιόδου έπεσε, αποφάσισα να γράψω ένα απολογιστικό κείμενο αυτής για τους πρωταθλητές Πειραιώτες στο οποίο θα διαβάσετε τόσο για το πρόσημο που θα της έδινα, όσο και για την αξιολόγηση μου για το ρόστερ, τον προπονητή και τους δανεικούς παίκτες του οργανισμού.
Η κατάκτηση της Ελληνικής λίγκας έσωσε την σεζόν από το να καθίσταται ως ξεκάθαρα αποτυχημένη...
Το μπασκετικό έτος που παρήλθε για τους ερυθρόλευκους ήταν με διαφορά το πιο απαιτητικό από άποψη προσδοκιών και πίεσης για αυτούς την τελευταία δεκαπενταετία. Βλέπετε, από το περασμένο καλοκαίρι η διατήρηση ενός πολύ δυνατού κορμού αθλητών (Goss, Walkup, McKissik, Παπανικολάου, Λαρεντζάκης, Peters, Fall, Milutinov, Wright) και του προπονητή (Γ.Μπαρτζώκας), η εκτόξευση του αγωνιστικού budget που συνοδεύτηκε με μεταγραφικές βόμβες του βεληνεκούς του Sasha Vezenkov και του Evan Fournier, και η καθολική στήριξη και πίστη του κόσμου προς την ομάδα, αύξησε κατά πάρα πολύ τον πήχη στον οργανισμό όπου έφτασε στο σημείο το σύνολο να θεωρείται τόσο γεμάτο και έτοιμο για να έκανε φέτος το 4/4 σε τρόπαια στις διοργανώσεις που θα έπαιρνε μέρος (Euroleague, Πρωτάθλημα, Κύπελλο, Super Cup).
Η αρχή ήταν καλή με την κατάκτηση του Super Cup απέναντι στον Παναθηναϊκό (Σεπτέμβριος), στην συνεχεία όμως οι πράσινοι πήραν το πλεονέκτημα έδρας για τους τελικούς της Α1 (Ιανουάριος), καθώς και το Κύπελλο (Φεβρουάριος). Παρόλα αυτά, η ομάδα "σβηστά" τερμάτισε 1η στην κανονική περίοδο της Ευρωλίγκας παίζοντας κατά γενική ομολογία το ομορφότερο μπάσκετ από όλα τα υπόλοιπα σύνολα, ενώ προκρίθηκε και στο Final 4 για 4η σερί φορά αποκλείοντας την περσινή φιναλίστ και προπέρσινη τροπαιούχο Ρεάλ Μαδρίτης, χωρίς να δεινοπαθήσει όπως τα προηγούμενα έτη κόντρα σε Μονακό, Φενέρ και Μπαρτσελόνα...
Τα μεγάλα συμβόλαια του συλλόγου, οι Vezenkov και Fournier αποτέλεσαν τους μπροστάρηδες της πορείας των Πειραιωτών, με τους Williams-Goss, Milutinov, Fall, Peters, McKissik, Walkup και Παπανικολάου να ακολουθούν σε προσφορά έχοντας ορισμένα πολύ καλά φεγγάρια μέσα στην χρονιά αλλά όχι την σταθερότητα σε υψηλή απόδοση των προαναφερθέντων...Να σημειωθεί βέβαια πως τα θέματα υγείας που χτύπησαν το club φέτος ήταν ουκ ολίγα με των Wright (4 μήνες) και Walkup (2,5 μήνες) να είναι τα σοβαρότερα από άποψη διάρκειας, και να ακολουθούν μικροτραυματισμοί των Vildoza, Milutinov και Fournier. Φυσικά ο μεγαλύτερος άτυχος όχι για αυτή την σεζόν, αλλά για την επόμενη στάθηκε ο Moustapha Fall όπου στον 3ο τελικό απέναντι στον ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ υπέστη ρήξη επιγονατιδικού τένοντα στο γόνατο και αναμένεται να μείνει εκτός γηπέδων για 10 μήνες έως 1 χρόνο...
Στο προ 2 εβδομάδων Final 4 του Abu Dhabi πολύ μεγάλη μερίδα του ευρύτερου φίλαθλου κόσμου θεωρούσε πως μετά από 3 σερί αποτυχημένες προσπάθειες στις οποίες είχαν φτάσει τουλάχιστον ως τους "4" του θεσμού, και μετά από συνολικά 12 χρόνια χωρίς Ευρωπαϊκό τίτλο, είχε έρθει η σειρά των ερυθρόλευκων για να φτάσουν ως το τέλος του δρόμου, κάτι το οποίο δεν έγινε με τον πλέον εμφατικό τρόπο μιας και ηττήθηκαν στο ρελαντί στον ημιτελικό από την Μονακό του Βασίλη Σπανούλη...Παρά το γεγονός πως ο Ολυμπιακός είχε στα χαρτιά εμπειρότερες και πιο ποιοτικές μονάδες, όπως και πιο βαριά κληρονομιά και φανέλα από τους Μονεγάσκους, παρουσιάστηκε άδειος σωματικά, και πνευματικά ανεπαρκής σε υπερθετικό βαθμό...
Το τελευταίο εκτιμώ πως πηγάζει σε πολύ μεγάλο ποσοστό από εκείνο το καταραμένο βράδυ του τελικού της 21ης Μάϊου του 2023 στο Kaunas κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης, όπου ο οργανισμός δεν κατάφερε να πάρει το 4ο Ευρωπαϊκό του που με βάση την εικόνα του καθ' όλη την διάρκεια εκείνης της σεζόν θεωρώ πως το άξιζε στο 100%, χάνοντας το μάλιστα με τον πιο επώδυνο τρόπο που θα μπορούσε, με ανατροπή από το +6 στα τελευταία 2:07 του ματς και καλάθι-μαχαιριά (Sergio Llull) στα 3 δευτερόλεπτα πριν εκπνεύσει ο χρόνος του ματς...
Κοινώς πιστεύω πως και το προπονητικό staff και οι αθλητές που έπαιξαν σε εκείνον τον αγώνα (Vezenkov, Walkup, Fall, Παπανικολάου, McKissik, Peters), μόλις περάσουν η Regular Season και τα Play Offs εμφανίζουν στο παρκέ πολλά κατάλοιπα εκείνης της νύχτας (για μένα φάνηκε και στον περσινό ημιτελικό με τους Μαδριλένους στο Βερολίνο αυτό) που άλλαξε όχι μόνο την μοίρα του Ολυμπιακού, αλλά όλο το ρου της ιστορίας του κορυφαίου επιπέδου του μπάσκετ στην Γηραιά Ήπειρο σε συλλογικό level...
Η φετινή περίοδος επομένως έκλεισε με 4ο διαδοχικό Εuroleague Final 4 για τον σύλλογο που ΔΕΝ τον βρήκε με το πέρας του να πανηγυρίζει την κατάκτηση του έχοντας εξαιρετικές βάσεις και έμψυχο υλικό, αλλά με το να σηκώνει 2 εκ των 3 εγχώριων τίτλων που διεκδίκησε. Το πρόσημο που βάζω λοιπόν είναι θετικό, αυτό πιστεύω πως είναι το σωστό και το αντικειμενικό, όμως δεν σας κρύβω πως το ότι ούτε φέτος ράφτηκε το 4ο Ευρωπαϊκό αστέρι του club και μάλιστα χάνοντας με την εικόνα που παρουσίασε στο ημιτελικό προσωπικά μου χτυπάει άσχημα...
Φρονώ λοιπόν πως η ομάδα στην off-season που έρχεται θα πρέπει να πάρει αποφάσεις σκληρές, με κυνικότητα και όχι συναισθηματισμούς, με σκοπό του χρόνου να παρουσιαστεί ακόμα πιο ποιοτική και λειτουργική αγωνιστικά, αλλά και πολύ παραπάνω ανθεκτική στο ψυχολογικό κομμάτι ούτως ώστε στο επιτέλους να καταφέρει να πετύχει τον μεγαλύτερο και πιο πολυπόθητο στόχο της, δηλαδή το να κατακτήσει επιτέλους ξανά την Ευρωλίγκα!!
Πριν μπούμε "στο ψητό" του άρθρου να σας διευκρινίσω ορισμένα πράγματα για αυτά που θα δείτε στο main part του κειμένου:
ΥΓ.1 Μαζί με την άποψη μου για την παρουσία-εικόνα του κάθε παίκτη (και για τον Γιώργο Μπαρτζώκα) φέτος, παραθέτω και την προσωπική μου γνώμη για το αν θα κρατούσα τον εκάστοτε στο club και την επόμενη χρονιά ή οχι.
ΥΓ.2 Κάτω από τις παραγράφους με την ανάλυση μου για τον κάθε έναν θα υπάρχει ένα πεδίο με μια ενδεικτική βαθμολογία που θα τον τοποθετούσα σε μια κλίμακα από 0 έως 10 βάσει απόδοσης συνολικά μέσα στην σεζόν. Φυσικά σε συνάρτηση με τον ρόλο του, το συμβόλαιο του και τις βλέψεις που υπήρχαν προς το πρόσωπο του εκάστοτε.
ΥΓ.3 Ότι γράφω αποτελεί αποκλειστικά ΔΙΚΗ ΜΟΥ γνώμη/άποψη και αυτή εκφράζω μέσα από το blog, δεν έχω κάποια πληροφόρηση για πράγματα που θα συμβούν πέρα από τα ευρέως γνωστά.
ΥΓ.4 Στις παρακάτω γραμμές ΔΕΝ θα βρείτε αναφορές τους Στέφανο Σπάρταλη, Γιώργο Μπουρνελέ και Θοδωρή Παυλόπουλο που αγωνίστηκαν απειροελάχιστα μέσα στην χρονιά, καθώς ούτε και για τον Nathan Mensah που ήρθε τον Δεκέμβριο στο club και έμεινε μέχρι τον Απρίλιο έχοντας μηδαμινή προσφορά...
So...Let's go!!
1. Nigel Williams-Goss
Ξεκινάμε με τους άσσους και ειδικότερα με τον βασικό playmaker της ομάδας στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν, τον Nigel Williams-Goss, όπου έχει γίνει γνωστό από πριν τους τελικούς της Basket League (δεν έπαιξε σε κανέναν λόγω υποτροπής σε παλαιότερο τραυματισμό του) πως θα συνεχίσει την σταδιοδρομία του στην Ευρώπη και την Ευρωλίγκα με την φανέλα της Zalgiris Kaunas στην οποία θα υπογράψει επίσημα τις επόμενες ημέρες συμβόλαιο τριετούς διάρκειας.
O 30χρόνος Point Guard στον Ολυμπιακό είχε 2 θητείες. Η 1η άρχισε το καλοκαίρι του 2018 και ολοκληρώθηκε 1 χρόνο μετά λόγω της μετακόμισης του στο ΝΒΑ και τους Utah Jazz, και η 2η ξεκίνησε το θέρος του 2023 και τελείωσε πριν από λίγες ημέρες. Και στα δύο του περάσματα απόλαυσε την εμπιστοσύνη 2 πολύ μεγάλων προπονητών, του David Blatt και του Γιώργου Μπαρτζώκα, με εκείνον να την ανταποδίδει σε έναν ικανοποιητικό βαθμό, αλλά θεωρώ σίγουρα όχι σε τέτοιο που να μπορεί να ισχυριστεί κάποιος πως έκανε πλήρη απόσβεση αυτής...
Την χρονιά 2018-2019 ήταν Rookie στην Ευρωλίγκα σε έναν οργανισμό με πολλά εξωαγωνιστικά ζητήματα τότε από τα μισά της περιόδου και μετά (στάσεις πληρωμών, αποχώρηση από την Α1), αλλά παρόλα αυτά είχε συμπαθητικότατη παρουσία τηρουμένων των αναλογιών. Πέρσι κλήθηκε να "μπει στα παπούτσια" του Κώστα Σλούκα επωμιζόμενος παραπάνω ευθύνες από αυτές που μπορούσε να διαχειριστεί, ενώ φέτος στην με διαφορά πιο μεστή σεζόν της πορείας του έως τώρα στο μπάσκετ έδειξε μεγάλη διάρκεια σε υψηλή απόδοση από λίγο πριν τα μισά και έπειτα (μετριότατος ήταν βέβαια στο διάστημα Οκτώβρης-Δεκέμβρης) όπου αναβαθμίστηκε ο ρόλος του λόγω του τραυματισμού του Thomas Walkup στην μέση, μη μπορώντας όμως να δώσει το "κάτι παραπάνω" στο Final 4 και στους τελικούς λόγω του τραυματισμού αυτού που τον ταλαιπώρησε και τον κράτησε εκτός του φινάλε του πρωταθλήματος...
Γενικά τεράστιος fan του παίκτη ποτέ δεν ήμουν. Σίγουρα τον είχα σε υπόληψη αλλά θεωρούσα πως στα λεφτά του (φέτος πήρε λίγο κάτω από 1.000.000 ευρώ και αν ανανέωνε θα έφτανε εικάζω κάπου στο 1.500.000) ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να βρει στην αγορά ένα παιδί που να συνδύαζε παραπάνω τα φίλτρα οργάνωση-σκορ-άμυνα-clutch στοιχείο μαζί με ένα καλύτερο ιστορικό τραυματισμών...
Η αλήθεια είναι πως με τα διαπιστευτήρια που έδωσε μέσα στο προηγούμενο πεντάμηνο θα ήθελα τελικώς να έμενε και την ερχόμενη χρονιά στο club, όμως οι εξελίξεις με πρόλαβαν καθώς ο Αμερικανός όπως προανέφερα έκλεισε στην Ζαλγκ. Ένα story αρκετά περίεργο στο οποίο μονάχα η πλευρά του αθλητή, το προπονητικό team και η διοίκηση γνωρίζουν επακριβώς τι συνέβει, καθώς ο Goss δήλωσε πως ήθελε να παραμείνει στην ομάδα, ενώ αυτό φαινόταν να είναι και η πρόθεση και από την πλευρά της τουλάχιστον μέχρι πριν 1 μήνα, και εν τέλει οι δρόμοι τους χώρισαν. Είμαι σίγουρος πως θα έχετε διαβάσει άπειρες εκδοχές του τι έγινε και φτάσαμε τελικά στο διαζύγιο αυτό, όμως ας κρατήσουμε πως ο παίκτης αποτελεί παρελθόν και ο Ολυμπιακός πρέπει να βγει στην αγορά για να τον αντικαταστήσει με ξένο που θα είναι και σαφές "upgrade" από τον τιμιότατο προκάτοχο του...
Βαθμολογία: 7,5/10
2. Thomas Walkup
Mετά τον Nigel Williams-Goss σειρά παίρνει ο Thomas Walkup, o 32χρόνος Αμερικάνος PG με το Ελληνικό διαβατήριο που ολοκλήρωσε την 4η χρονιά του με τα ερυθρόλευκα στο στήθος.
Tις πρώτες 3 σεζόν του στο λιμάνι, ο "Θωμάς" ήταν ένα από τα πιο αναπόσπαστα γρανάζια των συνόλων καταγράφοντας συνολικά τον απίστευτο αριθμό των 211 επίσημων συμμετοχών (+14 με την Εθνική μας), έχοντας μάλιστα την περίοδο 2023/2024 πιο αναβαθμισμένο ρόλο και αρμοδιότητες μετά την αποχώρηση του Κώστα Σλούκα για τον Παναθηναϊκό. Φέτος σε ένα ρόστερ με περισσότερους χειριστές στις θέσεις "1-2" (πέρα από τον Goss που ήταν και πέρσι, υπήρχαν οι Fournier, Vildoza, Dorsey και μετέπειτα Lee) υπήρχε μέσα μου η ελπίδα πως θα τον δούμε πιο αποφορτισμένο και με περισσότερα ποιοτικά λεπτά στο παρκέ, κάτι που όντως συνέβει κάποιες φορές, αλλά και άλλες που δεν...Ξεκίνησε νωχελικά την χρονιά, όμως πραγματοποίησε μια εξαιρετική τετράδα αγώνων στην Ευρωλίγκα απέναντι σε Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, ΠΑΟ και ASVEL τέλη Οκτώβρη με αρχές Νοέμβρη, και έπειτα μέχρι τον Γενάρη σταθεροποίησε την παρουσία του σε ένα decent level αλλά όχι σε ένα status του να μπορούσες να πεις πως ξεχώριζε...
Με το πέρας περίπου του πρώτου δεκαημέρου του νέου έτους παρουσίασε ένα έντονες ενοχλήσεις στην μέση, κάτι το όποιο αρχικώς αντιμετωπίστηκε από το ιατρικό επιτελείο της ομάδας συντηρητικά με τον παίκτη να συνέχιζε να παίζει κανονικά. Στην πορεία φάνηκε εν τέλει πως ο τραυματισμός αυτός ήταν πολύ ύπουλος με αποτέλεσμα να μείνει εκτός παρκέ μέχρι και την έναρξη των Play Offs απέναντι στην Ρεάλ μετά τα μέσα Απριλίου!!
Η προσφορά του σε αυτούς τους αγώνες αναλογικά με την σοβαρότητα του τραυματισμού του και την περίοδο αποχής του δεν ήταν αμελητέα, όμως έδειξε πως μπορεί να είναι για πολύ συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Στον ημιτελικό του Final 4 για 3ο σερί παιχνίδι σε αυτή την φάση του θεσμού (Ρεάλ 2023+2024) ήταν όχι απλά non factor, αλλά αρνητικός, ενώ στους τελικούς του πρωταθλήματος κόντρα στον Παναθηναϊκός έχοντας αποκτήσει πια έναν υποτυπώδη ρυθμό ήταν πραγματικά φοβερός με εξαίρεση το πολύ κακό Game 1, στο οποίο βέβαια όλο το σύνολο ήταν πολύ κατώτερο των περιστάσεων...
Eννοείται πως το μέλλον του Walkup θα επιθυμούσα να είναι στον Πειραιά, με το Ελληνικό του διαβατήριο και το συμβόλαιο του σε ισχύ έως το θέρος του 2027 να αποτελούν έτσι και αλλιώς δικλείδα για την παρουσία του στην επόμενη μέρα του συλλόγου, ιδανικά όμως κάνοντας και 1-2 βήματα πίσω στο rotation (back up Point Guard των 16-17 λεπτών κατά Μ.Ο), δημιουργώντας έτσι ένα ιδανικό πλαίσιο για να διακριθεί ο νεοφερμένος ξένος playmaker που θα αποκτηθεί με την προοπτική του να είναι βασικός αντικαθστώντας τον φευγάτο Nigel Williams-Goss!!
Βαθμολογία: 6/10
3. Naz Mitrou-Long
Τελειώνουμε με την θέση των Point Guards με τον Naz Mitrou-Long. Ο γεννημένος στον Καναδά αλλά με ρίζες από την Ελλάδα μέσω της γιαγιάς του από την πλευρά της μητέρας του 31χρόνος περιφερειακός, εντάχθηκε με τριετές συμβόλαιο στους Ερυθρόλευκους τον Νοέμβρη του 2023 σαν μια συμπληρωματική λύση στην backcourt τους που θα ενίσχυε τον γηγενή κορμό και θα έδινε ανάσες σε Walkup και Goss κυρίως στην Α1.
Την περίοδο 2023/2024 δεν ξεχώρισε αρκετά, όμως είχε 2-3 βραδιές όπως ο τελικός Κυπέλλου με τον ΠΑΟ και τα εκτός έδρας ματς στην Euroleague με Ρεάλ Μαδρίτης και Ερυθρό Αστέρα που βοήθησε πολύ την ομάδα. Φέτος κινήθηκε σε πολύ πιο ρηχά νερά, καταλήγοντας λόγω του μεγαλύτερου ρόστερ να έχει παίξει συνολικά και λιγότερο από όσο αγωνιζόταν ο Μιχάλης Λούντζης την προηγούμενη τριετία (ο αθλητής που ο Mitrou-Long κλήθηκε να αντικαταστήσει φέτος). Δεν κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Γιώργου Μπαρτζώκα παρά το ότι υπήρξαν πολλοί τραυματισμοί στην θέση του (Walkup, Goss, Vildoza), και θεωρώ λόγω του ότι αναλογικά με τον ρόλο του έχει ένα βαρύ συμβόλαιο (600Κ), η νέα σεζόν δύσκολα θα τον βρει σαν κάτοικο ΣΕΦ...
Όταν πρωτοήρθε οι προσδοκίες μου για αυτόν ήταν πολύ υψηλότερες, καθώς η συνδυαστική του ικανότητα σε εκτέλεση, δημιουργία και άμυνα πάνω στην μπάλα με έκαναν να πιστεύω πως ο Ολυμπιακός βρήκε έναν Guard που θα μπορούσε δυνητικά στο οικοσύστημα του να έχει ένα αντίκτυπο εφάμιλλο με του Γιαννούλη Λαρεντζάκη όταν θα ερχόταν από το βάθος του πάγκου...Ομολογώ πως έπεσα έξω, καθώς φάνηκε πως η κακή (αγωνιστική) εικόνα του αθλητή σε Μιλάνο και Ζάλγκιρις τελικά δεν ήταν τυχαία, μιας και έδειξε πως δεν μπορεί να σταθεί σε αυτό το επίπεδο παρά το hype που δημιούργησε με την σεζόν του στην Μπρέσια πριν 4 χρόνια (Rookie of the year πρωταθλήματος Ιταλίας 2022).
Για να είμαι ειλικρινής αν μου προτεινόταν να μείνει στο ρόστερ και του χρόνου, αλλά με τα μισά χρήματα (300Κ) από όσα λαμβάνει και στο ίδιο status, μάλλον θα τον κράταγα...Επειδή ρεαλιστικά όμως δεν πιστεύω πως θα δεχόταν κάτι τέτοιο, θα τον αντικαθιστούσα με ένα πιο νέο, ελπιδοφόρο και φυσικά φθηνότερο "ντόπιο" παιδί...
Βαθμολογία: 3/10
4. Evan Fournier
Μεταπηδάμε στο "2" εκεί όπου θα πρωτοσυναντήσουμε τον παίκτη με την υψηλότερη βαθμολογία μου στις θέσεις από "1" έως "3" (spoil), τον απόλυτο ηγέτη της περιφέρειας της ομάδας, που δεν είναι άλλος από τον τεράστιο Evan Fournier!!
Ο 32χρόνος ΓαλλοΑλγερινός star των 723 παιχνιδιών στο ΝΒΑ σε διάστημα 12 σερί σεζόν και των 62 επίσημων συμμετοχών στην Εθνική Γαλλίας με την συγκομιδή των 6 μεταλλίων (3 αργυρά+3 χάλκινα) σε Ολυμπιακά, Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά τουρνουά, υπέγραψε στους Πειραιώτες στις αρχές του περασμένου Σεπτεμβρίου συμβόλαιο διετούς διάρκειας που θα του αποφέρει συνολικά περίπου 4.500.000 ευρώ.
Στις πρώτες εβδομάδες του στον σύλλογο μπορεί να "ψάχτηκε" λίγο μέχρι να συνηθίσει το στιλ παιχνιδιού σε όρους συλλόγων στην Γηραιά Ήπειρο, όμως από τα μέσα Οκτώβρη και μετά ήταν πραγματικά ασταμάτητος, με εξαίρεση μονάχα 1 μήνα από μέσα Φεβρουαρίου μέχρι μέσα Μαρτίου που "έσβησε"...Στην Ευρωλίγκα όπου συμπεριλήφθηκε στην 2η καλύτερη ομάδα της για φέτος, έδειξε πόσο μεγάλος αθλητής είναι πέρα από την κανονική περίοδο, τόσο στα Play Offs (17,7 πόντοι σε 3 ματς), όσο και στον ημιτελικό του Final 4 όπου ήταν ο μόνος παίκτης του Ολυμπιακού που διασώθηκε από το ναυάγιο εκείνου του αγώνα (31 πόντοι)...Στους τελικούς της Α1 με τον Παναθηναϊκό δεν βρέθηκε στις εργοστασιακές του ρυθμίσεις στα πρώτα 2 ματς (20 πόντοι συνολικά, 7/20 σουτ), όμως "καθάρισε την μπουγάδα" για τους ερυθρόλευκους στα 2 τελευταία με 15 πόντους στην 3η περίοδο στο "Break" στο Game 3 στο ΟΑΚΑ και 13 συνολικά στο Game 4 μαζί με 6 rebounds και 4 assists!!
Του χρόνου φυσικά και θα ήθελα να παραμείνει στο club, όπως και θα γίνει καθώς έχει συμβόλαιο, με τον ρόλο και το impact του στο σύνολο να είναι εφάμιλλου επιπέδου με το φετινό είτε αν παραμείνουν "alpha dogs" παρέα μόνο με τον Vezenkov, είτε αν στην παρέα αυτών προστεθεί και 3ος που θα παίζει στον άσσο...
Βαθμολογία: 9,5/10
5. Luca Vildoza
Ακολούθως από τον Evan Fournier θα δούμε τον Luca Vildoza. O 29χρόνος Combo Guard από το Quilmes της Αργεντινής με καριέρα σε Μπασκόνια, Milwaukee Bucks, Ερυθρό Αστέρα και Παναθηναϊκό, υπέγραψε διετές συμβόλαιο τον προηγούμενο Ιούλιο με τους ερυθρόλευκους, διαβαίνοντας έτσι τον ρουβίκωνα αφού πέρσι αγωνίστηκε στον αιώνιο αντίπαλο Παναθηναϊκό, με την φανέλα του οποίου στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης και Ελλάδας.
Στο τριφύλλι υπέγραψε την άνοιξη του 2023, πριν ακόμα καθίσει στον πάγκο του ο Ergin Ataman. Με τον Τούρκο Head Coach οι σχέσεις του φημολογείται πως δεν ήταν και οι καλύτερες, ενώ σε μια γραμμή κοντών που μεσουρανούσαν οι Nunn, Σλούκας και Grant, δεν μπόρεσε να ξεχωρίσει ιδιαίτερα πέρα από κάποιες λίγες φορές. Στον Ολυμπιακό ήρθε αφότου μόλις είχε αποκτηθεί ο Tyler Dorsey και κανένας εκ των Vezenkov και Fournier, ως ένας έξτρα χειριστής που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως "1" και ως "2" προσφέροντας instant score, οργάνωση του παιχνιδιού και καλή πίεση στην μπάλα ερχόμενος από τον πάγκο.
Με το άκουσμα της μεταγραφής του, όσοι με διαβάζετε καιρό πιθανώς να θυμάστε πως ήμουν κάπως επιφυλακτικός. Θεωρούσα μεν ότι θα έχει περισσότερες βραδιές που θα δείξει την αξία του από όσες το έκανε με τα πράσινα (θα είχε και μεγαλύτερο ρόλο έτσι και αλλιώς), αλλά πίστευα πως δεν θα ήταν ούτε ο περιφερειακός που θα έπαιρνε την ομάδα από το χέρι και θα την οδηγούσε σταθερά σε νίκες, προκρίσεις και τίτλους, ούτε καν πως θα ήταν σταθερά ένας εξαιρετικός 6th man...Η αστάθεια του σε απόδοση καθ' όλη την διάρκεια της σταδιοδρομίας του στην Euroleague, το ότι στα μάτια μου ΔΕΝ είχε αποδείξει τα προηγούμενα χρόνια πως ανήκει στο κορυφαίο επίπεδο της, καθώς και το κακό ιστορικό τραυματισμών του (σε μια backcourt που υπήρχε ήδη ο πολύ επιρρεπής Goss) με προβλημάτιζαν αρκετά...
Μέχρι τον Δεκέμβριο είχε αρκετά decent παρουσία, χωρίς ούτε να εντυπωσιάσει αλλά και σε καμία περίπτωση και να απογοητεύσει, κάτι που το έκανε κατ' εμέ στο 2ο μισό της χρονιάς, όπου παρουσιάστηκε αρκετά κατώτερος των περιστάσεων αναλογιζόμενοι μάλιστα πως του δόθηκε η ευκαιρία για να "βγει μπροστά" μετά τον τραυματισμό του Walkup...
Παρά το διετές του συμβόλαιο νομίζω πως του χρόνου δεν θα βρίσκεται στο ρόστερ της ομάδας, κάτι που με βρίσκει απολύτως σύμφωνο. Η μίξη της προσθήκης ενός Combo Guard μεσούσης της σεζόν με αρκετά παρόμοια χαρακτηριστικά στο παιχνίδι του (Saben Lee) με το κακό του finish στην χρονιά, τους μικροτραυματισμούς που έβγαλε, και το υψηλό του συμβόλαιο (άνω του 1.000.000 ευρώ ανά ετός) θεωρώ πως θα τον κάνουν να αναζητήσει την τύχη του την νέα αγωνιστική περίοδο σε άλλες πολιτείες...
Βαθμολογία: 5/10
6. Keenan Evans
Προχωράμε με τον Keenan Evans, μια μεταγραφή-φάντασμα όπως αποδείχθηκε τουλάχιστον φέτος για τον Ολυμπιακό, καθώς τελικώς δεν τον είδαμε να αγωνίζεται με την φανέλα του ούτε για 1 λεπτό σε επίσημο αγώνα...
O 28χρόνος Αμερικάνος Combo Guard είναι χωρίς αμφιβολία ένας από τους πιο άτυχους μπασκετμπολίστες του ανώτατου level της Γηραιάς Ηπείρου την τελευταία τριετία. Πιο συγκεκριμένα, έπειτα από μια αρκετά συμπαθητική rookie σεζόν (2021/2022) στην Euroleague με την Μακάμπι Τελ Αβίβ του Γιάννη Σφαιρόπουλου, ανέλαβε πρωταγωνιστικό ρόλο στην Zalgiris Kaunas του Kazys Maksvytis την χρονιά 2022/2023, κάνοντας έναν φοβερό 1ο γύρο στην Regular season του θεσμού...Η ατυχία του χτύπησε για 1η φορά την πόρτα τον Ιανουάριο του 2023 όταν και υπέστη ρήξη αχιλλείου τένοντα, xάνοντας κατ' επέκταση το υπόλοιπο εκείνης της περιόδου...Τον Σεπτέμβριο του 2023 επανήλθε στην δράση και πραγματοποίησε μια ονειρική χρονιά ατομικά, καθιστώντας το όνομα του ένα εκ των πιο hot του τότε ερχόμενου μεταγραφικού παζαριού, με τον Ολυμπιακό από τέλη Μαρτίου να καταφέρνει να αποσπά την πολυπόθητη υπογραφή του!! Τον Μάιο του 2024 η μοίρα του έπαιξε πάρα πολύ άσχημο παιχνίδι, μιας και σε αγώνα για τα Play Offs του Λιθουανικού πρωταθλήματος υπέστη ρήξη επιγονατίδας στο αριστερό πόδι με αποτέλεσμα να βγει off επ' αόριστων...
Οι Πειραιώτες παρόλα αυτά τίμησαν την συμφωνία τους μαζί του και τον έντυσαν στα ερυθρόλευκα υπογράφοντας μαζί του τριετές συμβόλαιο (δεν γνωρίζω αν μιλάμε για 2+1 έτη ή 1+1+1), με αρκετά μειωμένες αποδοχές τον 1ο χρόνο λόγω της αβεβαιότητας που υπήρχε για το πότε θα είναι έτοιμος να παίξει...Eν τέλει ο παίκτης δεν αγωνίστηκε καθόλου κατά την διάρκεια της σεζόν, και πραγματικά δεν γνωρίζω που βρίσκεται η αλήθεια για την περίπτωση του που διατυμπανιζόταν πως θα μπει πανέτοιμος στις ομαδικές προπονήσεις τον Φεβρουάριο και δεν πάτησε παρκέ σε ματς ούτε τον Ιούνιο...Η 2η "θολή" ως προς τον κόσμο ιστορία του Ολυμπιακού 2024/2025 μαζί με το πως κατέληξε να φεύγει ο Goss όπως διαβάσατε και παραπάνω...
Ήταν όντως το χρονοδιάγραμμα της επιστροφής του αυτό που γραφόταν και έπαθε κάποια υποτροπή και έμεινε πίσω?
Ήταν ιατρικά έτοιμος αλλά όχι ψυχολογικά για να πάρει επίσημο ματς με 2 τόσο σοβαρούς τραυματισμούς σε διάστημα 1,5 έτους?
Ήταν συμφωνημένο από αθλητή και ομάδα να μην πιεστεί για να αξιοποιηθεί την 1η χρονιά του στο club?
Αλήθεια δεν ξέρω να σας απαντήσω τι ισχύει, πάντως φαίνεται πως ο οργανισμός θα τον στηρίξει κι άλλο, πορευόμενος μαζί του και την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο...Εγώ προσωπικά ΔΕΝ συμφωνώ με την παραμονή του. Κατανοώ απόλυτα πως είναι μια σκληρή απόφαση και ακούγεται παράλογο το να έχεις έναν παίκτη στην ομάδα επί 1 χρόνο και στην ουσία να τον διώξεις (πληρώνοντας του και την αποθεραπεία) χωρίς να τον δεις πως ανταποκρίνεται στο παρκέ στο πλαίσιο σου όντας υγιής, αλλά θα σας εξηγήσω το σκεπτικό μου:
- Tον ερχόμενο Σεπτέμβρη που υποτίθεται πια πως θα είναι 1000% έτοιμος για να γυρίσει στην δράση θα συμπληρώσει 2 ημερολογιακά έτη που μέσα σε αυτά θα έχει παίξει μπάσκετ 8 από τους συνολικά 24 μήνες, με τους υπόλοιπους 16 να βρίσκεται σε κατάσταση αποθεραπείας από 2 διαφορετικούς ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟΥΣ τραυματισμούς...Το ρίσκο του να παραμείνει ακόμα και σαν 5ο Guard για αρχή είναι μεγάλο, ενώ να υπενθυμίσω πως πιάνει θέση ξένου και θα αμείβεται με ένα ποσό που θα ξεπερνάει τα 1.500.000 ευρώ ετησίως το οποίο για μένα είναι τεράστιο αναλογικά με το ρίσκο της περίπτωση του...Και επειδή πολλοί θα μου πείτε για το κεφάλαιο Hackett (που είχε και πολύ πιο light ιστορικό τραυματισμών ο Ιταλός το 2016, και αντικειμενικά είχε προσφέρει και πάρα πολλά για περίπου 1,5 χρόνο στο τότε σύνολο), θα σας πω για τον κάθε Hackett που επανέρχεται δριμύτερος μετά από σοβαρό τραυματισμό, υπάρχει και ένας Patrick Young που δεν επιστρέφει ποτέ ο ίδιος...
- Από την στιγμή που ΔΕΝ φαίνεται να υπάρχει περίπτωση οι Ρογκαβόπουλος και Παπαγιάννης (κοινώς οι μόνοι διαθέσιμοι γηγενείς που μπορούν να σταθούν επαρκώς έχοντας έναν ικανοποιητικό ρόλο στην Euroleague) να πιάσουν αυτό το καλοκαίρι λιμάνι νομίζω πως ο Ολυμπιακός απαραιτήτως θα πρέπει να κρατήσει στις τάξεις του τον Tyler Dorsey, το διαβατήριο του οποίου είναι πολύτιμο τουλάχιστον για τις εγχώριες διοργανώσεις όπως φάνηκε στον τελικό του Super Cup τον Σεπτέμβριο και στους τελικούς του πρωταθλήματος...Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως ένας ακόμα λόγος που δεν θα κρατούσα τον Keenan, είναι ότι εξαιτίας της λειψανδρίας της αγοράς σε καλούς Έλληνες παίκτες θα κοιτούσα να κρατήσω και να αξιοποιήσω (και σε επίπεδο Ευρωλίγκας) τον Tyler πληρώνοντας την όποια υπεραξία του διαβατηρίου του, "καίγοντας" έτσι αντίστοιχα το ήδη μεγάλο ρίσκο που ακούει στο όνομα Evans...
Βαθμολογία: -/10
7. Saben Lee
Next one, η mid-season προσθήκη του club για να ενισχύσει την περιφέρεια του και να την βοηθήσει ποσοτικά και ποιοτικά μετά τον τραυματισμό του Thomas Walkup, o Saben Lee!!
Ο 26χρόνος Combo Guard αποκτήθηκε από τους ερυθρόλεκους στα τέλη Φλεβάρη, στην deadline day των μεταγραφών που θα είχαν δικαίωμα συμμετοχής στην φετινή Ευρωλίγκα. Για να υλοποιηθεί αυτός ο "γάμος" ο Ολυμπιακός κατέβαλε υψηλό buy out (περίπου 400-500.000 ευρώ) στην ομάδα του την Μανίσα, δένοντας τον στο club του μέχρι το θέρος του 2027.
Ο Αμερικανός νούμερο 38 του Draft το 2020 που μέτρησε σε μια τετραετία στο ΝΒΑ 134 συμμετοχές, ήρθε φέτος στην Ευρώπη για λογαριασμό των Τούρκων. Με τα χρώματα τους στο πρωτάθλημα και στο BCL έκανε οργιαστικές εμφανίσεις, με αποτέλεσμα τον Οκτώβριο η Μακάμπι Τελ Αβίβ να τον αποκτήσει, πρωτοφέρνοντας τον έτσι στην Ευρωλίγκα. Το πέρασμα του από την "ομάδα του λαού" κράτησε για μόλις 40 ημέρες, όμως τα αγωνιστικά δείγματα του αθλητή εκτιμώ πως ήταν πολύ θετικά. Έπειτα επέστρεψε στην Μανίσα όπου συνέχισε σε απόδοση στο ίδιο μήκος κύματος με την 1η του θητεία εκεί, μέχρι που μετακόμισε στους Πειραιώτες.
Φρονώ πως η παρουσία του στο σύνολο του Γιώργου Μπαρτζώκα στο πρώτο του τετράμηνο θεωρώ πως ήταν αρκετά τίμια, με highlight την προσαρμογή του στον ρόλο του και την σταθερότητα του στην σειρά των Play Offs της Euroleague απέναντι στην Ρεάλ. Πολύ εκρηκτικό και αλτικό παιδί που μπορεί να παίξει και στις δύο θέσεις των κοντών, δίνοντας για τα καλά το στοιχείο του απρόβλεπτου στο σύνολο. Είναι "άλογο" στο transition game, με καλό χειρισμό και αίσθηση της πάσας, πολύ δυνατό drive, τρομερά αξιόλογη αμυντική συμπεριφορά, αλλά αρκετά μέτρια περιφερειακή εκτέλεση.
Έναν αθλητή με αυτά τα two-way στοιχεία για μένα όχι μόνο δεν τον αφήνεις, αλλά κοιτάς να του ξεδιπλώσεις το 100% των δυνατοτήτων του...Την νέα περίοδο τον περιμένω καλύτερο σαν τον εκ των έσω αντικαταστάτη του Luca Vildoza, σε ιδανικά πιο ελεύθερο ρόλο επιθετικά και με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, παίρνοντας πολλές παραπάνω πρωτοβουλίες και ευθύνες σε αυτό το κομμάτι!!
Βαθμολογία: 6/10
8. Tyler Dorsey
Πάμε και στον τελευταίο παίκτη που θα δούμε από την backcourt, που δεν είναι άλλος από τον X Factor των τελικών της Α1, τον Tyler Dorsey!!
O 29χρόνος ΕλληνοΑμερικάνος SG το περασμένο θέρος επέστρεψε στον Ολυμπιακό, τον σύλλογο που είχε πραγματοποιήσει την περίοδο 2021/2022 την κατά γενική ομολογία καλύτερη σεζόν της καριέρας του και ατομικά και συλλογικά, υπογράφοντας συμβόλαιο διετούς διάρκειας και συνολικής αξίας σχεδόν 3.000.000 ευρώ. Στο μεσοδιάστημα αυτών των χρόνων αγωνίστηκε με την φανέλα των Texas Legends στην G-League (αναπτυξιακή ομάδα των Dallas Mavericks) και της Φενέρμπαχτσε.
Oι Πειραιώτες έντυσαν ξανά τoν Dorsey στα ερυθρόλευκα ούτως ώστε να αντικαταστήσουν τον Isaiah Canaan με έναν Shooting Guard με Ελληνικό διαβατήριο που μπορεί να υστερεί σε σχέση μαζί του στην άμυνα, όμως εκτελεστικά έχει πιο ευρύ ρεπερτόριο. Φαινόταν πως σε μια γραμμή κοντών ίδια ποσοτικά σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν, ο Tyler θα είχε πολύ σοβαρό ρόλο σε αυτή, όμως οι μεταγραφές των Vildoza και Fournier σε συνάρτηση με προσωπικά θέματα που του έριξαν κατακόρυφα την ψυχολογία και το κίνητρο, τον παραγκώνισαν από το rotation στην Ευρωλίγκα (άδικα για μένα πολλές φορές από την άποψη πως άλλοι περιφερειακοί έχαιραν μεγαλύτερης εμπιστοσύνης από το προπονητικό staff ακόμα και αν δεν έπαιζαν καλά), και αρκέστηκε στο να πατάει σταθερά παρκέ στην Basket League. Χαρακτηριστικό αυτού είναι πως στα 40 ματς που έδωσε φέτος στην Euroleague o Oλυμπιακός στα μισά (20) δεν αγωνίστηκε ούτε λεπτό (DNP), ενώ στην Α1 έπαιξε σε 28 παιχνίδια έχοντας 17 λεπτά κατά Μ.Ο...
Ενώ η κατάσταση της περίπτωσης του φέτος έδειχνε να μην έχει γυρισμό, οι απουσίες του Goss και του Vildoza (2/4 ματς) από τους τελικούς του πρωταθλήματος μετακίνησαν τον Saben Lee στην θέση "1" με αποτέλεσμα ο Dorsey να ενεργοποιηθεί και να βρει αρκετό χρόνο συμμετοχής, τον οποίο κατάφερε να εκμεταλλευτεί στο έπακρο πετυχαίνοντας 46 πόντους στα 3 τελευταία παιχνίδια (15,3 κατά Μ.Ο, 6/11 δίποντα, 6/14 τρίποντα, 16/21 βολές), αποτελώντας πραγματικά από το πουθενά έναν ανέλπιστο ήρωα για την ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα.
Ο αθλητής έχει συμβόλαιο και για του χρόνου, με την ανάγκη του να παραμείνει και να αποτελέσει κομμάτι του συνόλου στα πρότυπα του ρόλου του στους τελικούς να είναι για μένα επιτακτική από την στιγμή που κάποιος άλλος γηγενής παίκτης επιπέδου Ευρωλίγκας δεν διαφαίνεται πως θα έρθει στην ομάδα αυτό το καλοκαίρι (Παπαγιάννης, Ρογκαβόπουλος) ούτως ώστε να αντικαταστήσει το Ελληνικό διαβατήριο του Dorsey. Προσωπικά κιόλας όπως ανέφερα και στο πεδίο του Keenan Evans παραπάνω, ένας από τους λόγους που θα θυσίαζα τον Αμερικανό Guard θα ήταν και για να δημιουργηθεί ένα ευνοϊκότερο πλαίσιο για να αποτελέσει σημαντικό μέρος του κορμού ο Tyler με το υπεραπαραίτητο του Ελληνικό Passport...
Βαθμολογία: 5,5/10. Η συγκεκριμένη βαθμολογία μπορεί να φαίνεται μικρή με βάση την αρχική (τελικός Super Cup) και την τελευταία γεύση που άφησε (τελικοί Α1), όμως μην ξεχνάμε πως από τον Οκτώβριο μέχρι τον Μάιο πέρα από παιχνίδια που ίσως να αδικήθηκε υπήρχαν ματς στα οποία στηρίχθηκε και είχε πολύ κακή απόδοση (και νοοτροπία) μη μπορώντας να βρει ρυθμό...Παρόλα αυτά η βαθμολογία του είναι υψηλότερη από του Vildoza για παράδειγμα, ο οποίος ναι μεν μέσα στην σεζόν βοήθησε το σύνολο παραπάνω επειδή έπαιξε και περισσότερο, όμως στα παιχνίδια δε που έκριναν κούπες ήταν απών...
9. Kostas Papanikolaou
Ξεκινάμε με τα Forwards με την σημαία της ομάδας τον Κώστα Παπανικολάου, που με αυτό το πρωτάθλημα Ελλάδας έφτασε τους συνολικά 15 τίτλους με τον Ολυμπιακό (2 Ευρωλίγκες, 5 πρωταθλήματα, 5 Κύπελλα, 3 Super Cup), εκ των οποίων οι 10 ανήκουν στην 2η θητεία του (2016-σήμερα) και τους 7 τους έχει πάρει ως 1ος αρχηγός του συλλόγου (2022-σήμερα)!!
Ο Τρικαλινός Small Forward που τον επόμενο μήνα θα κλείσει τα 35 του έτη και θα μπει στον τελευταίο χρόνο του τριετούς συμβολαίου που υπέγραψε το καλοκαίρι του 2023, πραγματοποίησε μια σεζόν στα standards που μας έχει συνηθίσει και τις προηγούμενες, άσχετα αν σε σύγκριση με αυτές ο μέσος όρος συμμετοχής του σε λεπτά μειώθηκε, πέφτοντας κάτω από τα 20 (18,8 για την ακρίβεια) για 1η φορά μετά από την 1η αγωνιστική περίοδο που επέστρεψε στον σύλλογο (2015/2016) όπου έπαιζε 19 λεπτά ανά αγώνα. Αυτό συνέβει τόσο λόγω της μεγαλύτερης ποσοτικής πληρότητας του ρόστερ σε σχέση με το παρελθόν, όσο και λόγω του ότι μεγαλώνει ηλικιακά και φθείρεται ευκολότερα, πηγαίνοντας έτσι αναπόφευκτα πιο πίσω στο rotation.
Η απόδοση του κλασσικά μέσα στην χρονιά παρουσίασε μεγάλες διακυμάνσεις, όμως έκανε παιχνίδια όπως τα Game 1 και Game 4 με την Ρεάλ στα Play Offs της Euroleague που πραγματικά ήταν απολαυστικός (lockdown στην άμυνα σε Campazzo, Hezonja, Deck στο 1ο ματς, 4 τρίποντα μέσα σε 10 λεπτά στο 2ο ημίχρονο στο 4ο ματς), δείχνοντας πως ακόμα αποτελεί ένα από τα βαρόμετρα του συνόλου που αν βρίσκεται στην καλή του μέρα αυτό πολύ δύσκολα θα χάσει...
Την ερχόμενη σεζόν προσωπικά θα ήθελα να κάνει όπως και ο Walkup που έγραψα πιο πάνω μερικά ακόμα step backs στο rotation (να πέσει κάπου στα 14-15 λεπτά κατά Μ.Ο) δημιουργώντας περισσότερο χώρο στο "3" για τους Ward, Fournier (σε κοντά σχήματα), και Peters (σε ψηλά σχήματα). Πιστεύω πως ο συγκεκριμένος θα είχε εύκολη προσαρμογή σε αυτόν τον πιο περιορισμένο ρόλο, όντας μάλιστα αποδοτικός-επιδραστικός στα ίδια επίπεδα με φέτος και τις περασμένες περιόδους.
Τέλος, να πω πως πραγματικά ελπίζω του χρόνου αν η ομάδα πάει Final 4 να είναι η 5η σερί και φαρμακερή για τον "Παπ", και να σηκώσει επιτέλους την 3η Ευρωλίγκα του με τα ερυθρόλευκα, όπου θα γίνει φυσικά ο αθλητής και αρχηγός με τις περισσότερες κατακτήσεις της στην ιστορία του club!!
Βαθμολογία: 6,5/10
10. Shaquille McKissic
Ο τελευταίος ξένος που θα δούμε από τις θέσεις "1" έως "3" είναι ο μακροβιότερος από τους 11 (μαζί με τον Walkup) του τρέχοντος συνόλου των Πειραιωτών. Ο λόγος για τον Shaquille McKissik ο οποίος παραμένει άγνωστο το αν θα μείνει ή θα αποχωρήσει από την ομάδα καθώς το συμβόλαιο του λήγει τις επόμενες ημέρες...
O 34χρόνος εκρηκτικότατος πλάγιος αποτέλεσε τον Φεβρουάριο του 2020 μαζί με τους Octavius Ellis, Dwight Buycks και Βασίλη Χαραλαμπόπουλο (επιστροφή από δανεισμό) μια από τις πρώτες κινήσεις της 2ης θητείας του Γιώργου Μπαρτζώκα στον ερυθρόλευκο πάγκο, και η αλήθεια είναι πως λίγοι περίμεναν στο άκουσμα της μεταγραφής του από την Μπεσίκτας πως μετά από σχεδόν 5,5 χρόνια θα καταλήξει να θεωρείται βάσει απόδοσης και τίτλων (από 3 πρωταθλήματα, Κύπελλα, Super Cup Ελλάδας) ένας εκ των καλύτερων μη γηγενών αθλητών στην σύγχρονη ιστορία του τμήματος, και πιθανότατα ο κορυφαίος ξένος στην αναλογία έμπρακτης αγωνιστικής προσφοράς και αμοιβής, δεδομένου πως το υψηλότερο ετήσιο συμβόλαιο που είχε στον Ολυμπιακό όλο αυτόν τον καιρό δεν πρέπει να ξεπέρασε τις 650.000 ευρώ!!
Ο συγκεκριμένος αποτέλεσε αδυναμία μου...Παρά το μη αξιόπιστο μακρινό του σουτ, υπήρξε άπειρες φορές παράδειγμα αυταπάρνησης και πολύ μεγάλος game changer ερχόμενος από τον πάγκο χάρη στο τρομερό του 1ο βήμα, την αστείρευτη αθλητικότητα του και την ένταση που έβγαζε στο παρκέ...Σίγουρα μιλάμε για έναν παίκτη που ήταν ασταθής με πολλές μεγάλες περιόδους που υπολειτουργούσε σημαντικά, κάθε σεζόν όμως είχε μέσα σε αυτή σε κάποιο διάστημα της ένα δίμηνο-τρίμηνο της που θα πετούσε φλόγες...Αυτό φέτος ήταν το κομμάτι της χρονιάς από τον Οκτώβρη μέχρι τον Ιανουάριο, και έπειτα επήλθε μια πολύ μεγάλη καθίζηση, ένα παρατεταμένο ντεφορμάρισμα που κράτησε μέχρι και πριν τους τελικούς του πρωταθλήματος...Εκεί όμως ο διακόπτης γύρισε πάλι. Ο "Shaq attack" πήρε την ευκαιρία του στα 3 τελευταία ματς της σειράς (στο 1ο τέθηκε εκτός εξάδας ξένων), δίνοντας πολύτιμες λύσεις στον Ολυμπιακό με αποκορύφωμα τον 4ο αγώνα στο ΣΕΦ όπου ήταν ο MVP του με 20 πόντους!!
Τις προθέσεις της διοίκησης αναφορικά με την περίπτωση του δεν τις γνωρίζω, και δεν ξέρω αν αυτές άλλαξαν με την παρουσία του παίκτη στους τελικούς. Εγώ σαν Βαγγέλης όσο και να τον λατρεύω θα προτιμούσα να κλείσει το κεφάλαιο του φέτος στην ομάδα...Σαφώς και του χρόνου αν έμενε ο McKissik θα είχε διαστήματα στα οποία θα βοηθούσε και θα γινόταν επιδραστικός παρά την προχωρημένη ηλικία του, όμως επειδή στις θέσεις που μπορεί να παίξει αναμένεται να υπάρχει αρκετός λαός (Ward, Fournier, Dorsey, Lee, Evans, Παπανικολάου, Λαρεντζάκης), και πιάνει και θέση ξένου όπου εμένα η γνώμη μου είναι να πορευτεί το club με 9 maximum την νέα σεζόν (Starter PG, Fournier, Lee, Ward, Peters, 3 Centers+Fall), δεν θα τον ανανέωνα όσο και να με λυπεί αυτό, προκειμένου να ελαφρυνθεί το ρόστερ...
Βαθμολογία: 6,5/10
11. Giannoulis Larentzakis
Πριν πάμε στην γραμμή των ψηλών κλείνουμε τις θέσεις από το "1" έως το "3" με τον 2ο γηγενή παίκτη μετά τον Παπανικολάου ο οποίος του χρόνου θα μπει στην τελευταία σεζόν του τριετούς συμβολαίου του, τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη!!
Ο εκ Κύθνου ορμώμενος 31χρόνος πλάγιος ολοκλήρωσε την 5η σεζόν του με τα ερυθρόλευκα, στην οποία αγωνίστηκε λιγότερο από κάθε άλλη φορά σε επίπεδο Ευρωλίγκας (7 λεπτά κατά Μ.Ο, 23 ματς DNP) λόγω της πολυκοσμίας και της ποιότητας στο ρόστερ των Πειραιωτών στις θέσεις που παίζει ("2-3"). Όποτε του ζητήθηκε παρόλα αυτά μπήκε στο παρκέ και έδωσε ότι είχε για την ομάδα, ενώ ο ρόλος του στην Α1 παρέμεινε στα ίδια πλαίσια με πριν (15-16 λεπτά κατά Μ.Ο).
Του χρόνου προσωπικά θα ήθελα να τον δω να λαμβάνει περισσότερη εμπιστοσύνη και στα Ευρωπαϊκά παιχνίδια της ομάδας, καθώς έχει αποδείξει ανά τα χρόνια πως μπορεί να προσφέρει και σε αυτό το level ερχόμενος από το βάθος του πάγκου. Στο ιδεατό μου ρόστερ όπως διαβάσατε πιο πάνω εγώ δεν θα είχα κανέναν εκ των Vildoza, McKissik και Evans, γεγονός που παρά την επικείμενη προσθήκη του Tyson Ward θα ενεργοποιούσε παραπάνω τον "Λάρυ", και θα αύξανε σημαντικά τις πιθανότητες του για να του προσφέρει η ομάδα ένα καινούργιο συμβόλαιο...
Βαθμολογία: 4/10
12. Sasha Vezenkov
Μπαίνουμε στην frontline, βρίσκοντας πρώτο πρώτο ποιον άλλο? Φυσικά τον Sasha Vezenkov, τον καλύτερο παίκτη του φετινού συνόλου και ηγέτη της ομάδας μαζί με τον Evan Fournier!!
Ο Ολυμπιακός το περασμένο καλοκαίρι τίναξε την μπάνκα στον αέρα φέρνοντας ξανά στην Ευρώπη μετά από 1 χρόνο στο ΝΒΑ με τα χρώματα των Sacramento Kings τον 29χρόνο Βουλγαροκύπριο PF, "χρυσώνοντας" τον με εγγυημένα 18.500.000 ευρώ για 5 σεζόν, καθιστώντας τον έτσι με διαφορά τον πιο ακριβοπληρωμένο παίκτη στην Ήπειρο μας!!
O MVP της Euroleague την περίοδο 2022/2023 γύρισε στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ και ήταν σαν να μην έλειψε ούτε μέρα από αυτό, ξεκινώντας από εκεί που ακριβώς σταμάτησε...Πραγματοποίησε μια ακραία σεζόν σε όλες τις διοργανώσεις, όπου πέρα από τους 2 ομαδικούς τίτλους που πανηγύρισε (πρωτάθλημα+super cup) βγήκε 1ος σκόρερ, MVP των τελικών της και συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη ομάδα της Α1, ενώ επιπρόσθετα βγήκε MVP των Play Offs και συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη ομάδα της Ευρωλίγκας.
Νομίζω δεν χρειάζεται να μιλήσω για το αν θα είναι στην ομάδα του χρόνου και με τι ρόλο, καθώς μαζί με τον Fournier είναι αυτονόητο πως θα είναι και πάλι τα πρώτα βιολιά του συνόλου...
ΥΓ.1 Ελπίζω πραγματικά τον τραυματισμό που αποκόμισε στον αστράγαλο στο 1ο ημίχρονο του τελευταίου τελικού κόντρα στον ΠΑΟ να τον ξεπεράσει το συντομότερο δυνατό και να μην τον ταλαιπωρήσει...
ΥΓ.2 Ο μόνος λόγος που δεν τον βαθμολόγησα με ατόφιο 10 είναι η εμφάνιση του στον ημιτελικό του Final 4 με την Μονακό όπου εμφανίστηκε τρομερά κατώτερος των προσδοκιών...
Βαθμολογία: 9,5/10
13. Alec Peters
Προχωράμε στο alter ego του Sasha Vezenkov στην θέση "4" τον Alec Peters!! O 30χρόνος Αμερικανός PF υπέγραψε στον Ολυμπιακό το καλοκαίρι του 2022, και η πορεία που έχει χαράξει στον σύλλογο αυτά τα 3 χρόνια είναι από τις πιο εντυπωσιακές που έχω δει, καθώς μιλάμε για παράδειγμα προς μίμηση για κάθε αθλητή...
Την 1η του σεζόν υπήρξε ένας μονοδιάστατος ρολίστας, αρκετά αδύναμος αμυντικά, που έμεινε στην σκιά του υπερηχητικού Vezenkov, μη προσφέροντας πολλά στο τότε σύνολο. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας τον στήριξε παρόλα αυτά και με την αποχώρηση του Σάσα το καλοκαίρι του 2023 πήρε φανέλα βασικού σπίτι του, κάνοντας τρομακτικό step up σε απόδοση. Παρουσιάστηκε απίστευτα βελτιωμένος και σωματικά και αθλητικά, ενώ εξέλιξε και το επιθετικό του παιχνίδι, βάζοντας σε αυτό το παιχνίδι με πρόσωπο και με πλάτη πέρα από το φονικό μακρινό σουτ του, με αποτέλεσμα να γίνει ένα από τα πιο ολοκληρωμένα Power Forwards στην Ευρώπη!!
Τον Φλεβάρη του 2024 ανανέωσε για 2,5 έτη την συνεργασία του με τον σύλλογο, ενώ η επιστροφή του Vezenkov το περσινό θέρος σε συνδυασμό με την παρουσία του Filip Petrusev δεν τον πτόησαν στο ελάχιστο. Παρά την χρονιά-καριέρας που έκανε και θα μπορούσε να αναζητήσει αλλού την τύχη του στην Ευρωλίγκα με πολλά περισσότερα χρήματα και μεγαλύτερο ρόλο, επέλεξε να μείνει στους ερυθρολεύκους, να δουλέψει ακόμα περισσότερο και να κερδίσει φέτος με το σπαθί του αρκετά παραπάνω λεπτά στο παρκέ από την 1η του χρονιά που είχε πάλι τον Vezenkov μπροστά του, παίζοντας και ως "3" αλλά και ως "5" πέρα από την φυσική του θέση!!
Το θεωρώ πραγματικά υπερπολυτέλεια το να υπάρχει σε αυτό το ρόστερ αυτός ο παίκτης με αυτά τα λεφτά (1.200.000 ευρώ ετησίως) και να έχει αποδεχθεί πλήρως έναν τέτοιο ρόλο. Ειλικρινά δεν τον άλλαζα με κανέναν τον Peters (ούτε για τον πιο εξελίσιμο Petrusev). Είναι μοναδικός ο συνδυασμός του επαγγελματισμού αυτού του τύπου με το ότι η ομάδα δυνητικά έχει στο ρόστερ της έναν role player στην ίδια θέση με τον καλύτερο της παίκτη, που αν παραστεί ανάγκη μπορεί να κάνει την απουσία του μη αισθητή...
Next year λοιπόν σίγουρα στο λιμάνι, δεσμεύεται και με συμβόλαιο για 1 ακόμα χρόνο άλλωστε, το οποίο δεν θέλω να πιστέψω πως υπάρχει πρόθεση να μην τηρηθεί από κάποια πλευρά. Τις φήμες των προηγούμενων ημερών περί δυσαρέσκειας του και πιθανής μετακόμισης του στην Ρεάλ τις θεωρώ ανυπόστατες...
Βαθμολογία: 7/10
14. Moustapha Fall
Συνεχίζουμε με τον τεράστιο άτυχο του finish της φετινής περιόδου, τον Moustapha Fall. Όπως ανέφερα και στην εισαγωγή του κειμένου ο θηριώδης Γάλλος ψηλός υπέστη στον 2ο τελικό του πρωταθλήματος πάρα μα πάρα πολύ σοβαρή ζημία στο γόνατο με αποτέλεσμα να αναμένεται να μείνει off για όλη την επόμενη χρονιά.
Για τον 33χρόνο Center τελείωσε η 4η σεζόν του με τα ερυθρόλευκα, τον οργανισμό που πέρασε τα μπασκετικά του prime και καταξιώθηκε ως ένας από τα καλύτερα πεντάρια στην Ευρώπη. Αναλογικά με τις προηγούμενες περιόδους που μαζί με τον Vezenkov (και τον Peters πέρσι) ήταν τα απόλυτα σημεία αναφοράς της frontline των Πειραιωτών, φέτος είχε πολύ πιο ασταθή εικόνα...Μπορεί φέρ ειπείν να έκανε ένα dominant παιχνίδι σε άμυνα και επίθεση κόντρα σε έναν πολύ δυνατό αντίπαλο, αλλά στα επόμενα 3 κόντρα σε χειρότερες ομάδες να ήταν αρνητικός και στις 2 πλευρές του γηπέδου...Από αυτόν φέτος κρατάω το εξαιρετικό του 25ήμερο από 20 Δεκεμβρίου έως 15 Ιανουαρίου, τα 4 τρομερά του παιχνίδια απέναντι στον ΠΑΟ (Τελικός Κυπέλλου, Ευρωλίγκα στο ΣΕΦ, 2 πρώτοι τελικοί Α1), και την decent σειρά Play Offs απέναντι στην Ρεάλ, έναν αντίπαλο που διαχρονικά ήταν non factor απέναντι του...
Με τον τραυματισμό που υπέστη είναι δεδομένο πως θα παραμείνει στην ομάδα του χρόνου, κάτι που θα μου έμοιαζε και σίγουρο και αν ήταν υγιής και παρέμενε στον πάγκο της ομάδας ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Να σας πω την αλήθεια μου, αν δεν υπήρχε στην μέση ο τραυματισμός του εγώ προσωπικά δεν θα ήμουν υπέρ στο να μείνει και την νέα χρονιά. Θα έψαχνα τρόπο να απαλλαχθώ από το "παχυλό" συμβόλαιο του (1.800.000 ευρώ ετησίως), και να ανανεώσω την frontline με κάποιο άλλο πεντάρι...Θεωρώ πως αυτή θα ήταν η καλύτερη λύση για την ομάδα, καθώς μιλάμε για ένα παιδί 33 χρονών πλέον με βαρύ και ταλαιπωρημένο κορμί, επιρρεπή σε τραυματισμούς, με πολλά ups&downs σε απόδοση, που τα καλά μπασκετικά του χρόνια έχουν παρέλθει...Σε κάθε περίπτωση αυτό που προέχει πλέον είναι η ομαλή αποθεραπεία του η οποία εύχομαι ολόψυχα να είναι η ταχύτερη και η καλύτερη δυνατή!!
Βαθμολογία: 6,5/10
15. Nikola Milutinov
Ο προτελευταίος παίκτης του ρόστερ που θα συναντήσουμε είναι ο Nikola Milutinov. O 30χρόνος διεθνής Σέρβος το καλοκαίρι του 2023 επέστρεψε στην ομάδα της καρδιάς του, αυτή που τον ανέδειξε και τον έφερε στην αφρόκρεμα της Ευρώπης, υπογράφοντας συμβόλαιο 2 ετών με αρκετά λιγότερα χρήματα (1.6-1.800.000 ευρώ τον χρόνο) από αυτά που θα μπορούσε να βρει στην αγορά μετά το τριετές του πέρασμα από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας.
Στον Ολυμπιακό στην 2η θητεία του η αλήθεια είναι πως δεν είχε την σταθερότητα σε υψηλή απόδοση στα επίπεδα των τελευταίων 3 χρόνων από την 1η του (2015-2020). Αυτό το γεγονός αποτελεί απόρροια του ότι μοιράστηκε την θέση με έναν Center του status του Moustapha Fall και όχι του rookie στην Euroleague Zach LeDay, ή του Augustine Rubit ή του Jamel McLean, των τραυματισμών που έβγαλε, και του τρόπου παιχνιδιού της ομάδας ο οποίος δεν τον βοηθούσε για να ξεχωρίσει με διάρκεια...
Φέτος ξεκίνησε super την χρονιά στην οποία λόγω τραυματισμού πάτησε παρκέ τέλη Οκτώβρη, στην συνέχεια η παρουσία του από τον Δεκέμβρη έως τον Απρίλη μετριάστηκε πάρα πολύ, όμως το τέλος της σεζόν για τον 7Footer από το Νοvi Sad ήταν πολύ δυνατό με την τον ίδιο να βοηθάει πάρα πολύ την ομάδα και στην σειρά των Play Offs με την Ρεάλ για την Ευρωλίγκα, και στους 2 τελευταίους τελικούς του πρωταθλήματος με τον Παναθηναϊκό που λόγω του τραυματισμού του Fall κλήθηκε να κάνει step up.
Παρά τα υπαρκτά red flags που έχει η περίπτωση του, όπως η συνολική πολύ κάτω του μετρίου αμυντική του παρουσία, τα περιττά του κιλά ανά διαστήματα, και η εξωγηπεδική του ζωή, θα ήθελα πολύ να μείνει και τα επόμενα έτη στον οργανισμό. Είναι ένας ξένος αθλητής που ξέρει που βρίσκεται και "νιώθει" όσο λίγοι...Top rebounder και finisher κοντά στο καλάθι, τρομερά δυνατός και μακρύς, που στην καλή του μέρα είναι για μένα στους Top 3 Centers της Ευρώπης μαζί με Tavares και Lessort. Στην θέση των ιθυνόντων του Ολυμπιακού θα του πρότεινα διετής ανανέωση με 2.000.000 ευρώ ετησίως καθαρές απολαβές, και θα κοιτούσα να τον πλαισιώσω τόσο με έναν κοντό που θα μπορούσε να τον "ταΐσει" καλύτερα από τον Williams-Goss, όσο και με ακόμα 2 ξένά πεντάρια που θα ήταν crystal clear πως θα ήταν οι ρεζέρβες του (πλάνο αλά Fall-Bolomboy-Black σεζόν 2022/2023), έχοντας διαφορετικά χαρακτηριστικά και μεταξύ τους και από τον ίδιο, με απώτερο σκοπό ο Βαλκάνιος γίγαντας να βγάλει στο παρκέ το 101% της αδιαπραγμάτευτης αξίας του.
#RenewMilu
Βαθμολογία: 6,5/10
16. Moses Wright
Ολοκληρώνουμε την αξιολόγηση των αθλητών με την περίπτωση του Moses Wright. Ο απόφοιτος του Georgia Tech αποτελεί μέλος των Πειραιωτών από τον Ιανουάριο του 2024 όταν και αποκτήθηκε προκειμένου να καλύψει το κενό του τραυματία Nikola Milutinov. Με εφαλτήρια την ενέργεια και το επιθετικό του ταλέντο, ο νέος στην Euroleague 26χρόνος Center εντυπωσίασε με την απόδοση του (ειδικά σε 2 ματς απέναντι στον ΠΑΟ σε τελικό Κυπέλλου και RS της Ευρωλίγκα) και έτσι το συμβόλαιο του ανανεώθηκε αυτόματα για φέτος, όπου ξεκίνησε μαζί με τον Filip Petrusev στην ιεραρχία της θέσης "5" μπροστά από τους Milutinov και Fall που αντιμετώπιζαν θέματα μικροτραυματισμών.
Παρά την τίμια εικόνα του στα πρώτα παιχνίδια, η εμφάνιση ορισμένων σημαντικότατων αμυντικών και τακτικών αδυναμιών σε συνδυασμό στην πορεία με την επιστροφή των βασικών πενταριών στο rotation περιθωριοποίησε τον "Μωυσή" μέχρι τα τέλη Νοέμβρη όπου έμεινε εκτός ομάδας επ' αόριστον εξαιτίας ενός άγνωστου (λόγω ιατρικού απορρήτου) θέματος υγείας. Στα τέλη του Μαρτίου επέστρεψε στα γήπεδα απόλυτα υγιής όπου πήρε χρόνο τόσο σε κάποια από τα τελευταία ματς της κανονικής περιόδου της Ευρωλίγκας που η ομάδα βέβαια δεν παρουσίασε και ιδιαίτερο ζήλο, όσο και στα Play Offs απέναντι στην Ρεάλ Μαδρίτης (11 λεπτά αθροιστικά σε 2 αγώνες). Στον ημιτελικό του Final 4 κόντρα στην Μονακό είχε DNP, ενώ δεν δηλώθηκε και στην Α1 έπειτα από την επάνοδο του...
Είναι γνωστό εδώ και αρκετές μέρες πως θα συνεχίσει την καριέρα του μακριά από τον Πειραιά, με τον επόμενο σταθμό του να είναι όπως και του Goss κατά πάσα πιθανότητα η Zalgiris Kaunas. Και να μην είχε βγει προς τα έξω πως θα αποχωρήσει ο παίκτης, προσωπικά θα τον είχα και πάλι στην "departure list" καθώς θεωρώ πως ο Ολυμπιακός μπορεί να βρει έναν Center σε αυτό τον ρόλο και σε αυτά τα λεφτά (500-600Κ?) που να έχει πολύ μεγαλύτερη ισορροπία μεταξύ άμυνας και επίθεσης, παραπάνω εμπειρία και σαφώς μπασκετικό IQ...Μακροπρόθεσμα ΔΕΝ πιστεύω πως θα μετανιώσει ο σύλλογος την επιλογή του να μην προσφέρει στον Wright νέο συμβόλαιο για του χρόνου, καθώς είναι κατά πολύ μεγαλύτερο ποσοστό παίκτης ενστίκτου παρά μυαλού, κάτι που νομίζω πως στον συγκεκριμένο είναι αρκετά δύσκολο να αλλάξει τόσο ριζικά σε βαθμό που στο μέλλον να καταφέρει να καταξιωθεί στο κορυφαίο επίπεδο της Ευρώπης!!
Βαθμολογία: 5/10. (Έχει σαν ελαφρυντικά και το θέμα υγείας που τον ταλαιπώρησε και το ότι υπήρχαν φορές που ίσως να αδικήθηκε που δεν πήρε πιο χειροπιαστές ευκαιρίες από το προπονητικό team, αλλά όσο τον είδαμε στο παρκέ αυτή είναι η αντιπροσωπευτική του βαθμολογία κατ' εμέ)
Ο έλεγχος των δανεικών:
1. Filip Petrusev
Αφού τελειώσαμε την ανάλυση των παικτών του συνόλου που έκλεισε την χρονιά, ήρθε η ώρα να δούμε και την σεζόν που πραγματοποίησαν οι 2 φετινοί δανεικοί της ομάδας, αρχίζοντας από τον Filip Petrusev.
Ο 25χρόνος Σέρβος PF/C στα τέλη του Νοεμβρίου του 2023 υπέγραψε στον Ολυμπιακό συμβόλαιο 2,5 ετών ερχόμενος από ένα πολύ σύντομο και χωρίς αντίκτυπο πέρασμα από το ΝΒΑ...Βοήθησε το club στο να κατακτήσει 2 εγχώριους τίτλους (Κύπελλο Ελλάδας 2024, Super Cup 2024) και στο να προκριθεί στο Final 4 της Euroleague στο Βερολίνο κάνοντας εξαιρετική σειρά Play Offs με την Μπαρτσελόνα, όμως με την επιστροφή του Sasha Vezenkov και την παραμονή των Peters, Fall, Μilutinov και Wright στην κόκκινη frontcourt, εξέφρασε νωρίς στην σεζόν φέτος την επιθυμία του να αποχωρήσει προκειμένου να πάει σε ένα πλαίσιο με περισσότερο χρόνο και χώρο για να αναδείξει το σπουδαίο ταλέντο του.
Ο δανεισμός του έως το πέρας της περιόδου στην πρώην ομάδα του τον Ερυθρό Αστέρα (2022/2023) πήρε σάρκα και οστά τον περασμένο Οκτώβρη, με τον Petrusev να αρπάζει την ευκαιρία αυτή και να πραγματοποιεί super εμφανίσεις σε Euroleague και ΑΒΑ υπό τις οδηγίες του Γιάννη Σφαιρόπουλου, κάτι που νομίζω πως λίγοι δεν περίμεναν...
Εκτιμώ πως η πλευρά του αθλητή θα επιδιώξει για του χρόνου είτε να ανανεωθεί ο δανεισμός του, είτε να γίνει εξ ολοκλήρου παίκτης του Ερυθρού, φυσικά με την καταβολή κάποιου παχυλού buy out (1.000.000-1.500.000 ευρώ?) στον Ολυμπιακό, δύο προτάσεις που πιστεύω πως σε κάθε περίπτωση θα έβρισκαν τελικώς μάλλον σύμφωνους τους ιθύνοντες των Πειραιωτών...
Εγώ σαν Βαγγέλης θα κοιτούσα αν μετά τον σοβαρότατο τραυματισμό του Fall αποχωρήσει ο Milutinov να δελεάσω τον παίκτη να παραμείνει στην ομάδα με το status του βασικού της Center (στο "4" με Vezenkov-Peters υγιείς δεν υπάρχουν λεπτά). Αν και το σενάριο που λέω δεν ακούγεται ουτοπικό για να πραγματοποιηθεί, η αίσθηση μου λέει πως με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο ο Βαλκάνιος twinner την επόμενη χρονιά δεν θα είναι κάτοικος λιμανιού...Ελπίζω σε αυτή την περίπτωση τουλάχιστον ο οργανισμός να εξασφαλίσει ένα γέρο "κομπόδεμα" από την περίπτωση του, προκειμένου να είναι ακόμα πιο ευέλικτος με τις προσθήκες που θα κάνει στο ρόστερ!!
Βαθμολογία: 8,5/10
2. Giorgos Tanoulis
Κλείνουμε με τον Γιώργο Τανούλη ο οποίος αγωνίστηκε από την αρχή της σεζόν με την μορφή δανεισμού στο Μαρούσι. Ο 23χρόνος διπλοθεσίτης ψηλός, μετά από μια αδιάφορη χρονιά πέρσι στους ερυθρολέυκους (είχε υπογράψει σε αυτούς το καλοκαίρι του 2023 συμβόλαιο έως το 2027) υπό το πρίσμα πως πάτησε παρκέ με τα χρώματα τους για συνολικά μόλις 91 αγωνιστικά λεπτά, φέτος παραχωρήθηκε στην ομάδα των Βορείων Προαστείων με την προοπτική να πάρει αρκετό παραπάνω χρόνο και σαφέστατα έχοντας σημαντικότερο ρόλο. Αυτό εν μέρη συνέβη καθώς από την μια έπαιξε 38 παιχνίδια σε Α1 και FIBA Europe Cup με 13 λεπτά συμμετοχής κατά Μ.Ο, από την άλλη βέβαια δεν διακρίθηκε και ιδιαίτερα με την απόδοση του πέρα από ορισμένα ματς-εκλάμψεις...
Οι 5,6 πόντοι και τα 3,4 rebounds σε αυτά τα λεπτά αποτέλεσαν την φετινή του παρακαταθήκη, και αν θα μπορούσα να κάνω μια πρόβλεψη για το μέλλον του την επόμενη περίοδο είναι πως θα συνεχίσει το "αγροτικό" του (ορθότατα κατ' εμέ γιατί φαίνεται να ΜΗΝ μπορεί στην παρούσα φάση να βοηθήσει μια ομάδα του level του Ολυμπιακού) σε κάποια ομάδα της Basket League, με την ελπίδα να εξελιχθεί αγωνιστικά σε πολλά κομμάτια του παιχνιδιού (άμυνα, δύναμη, τακτική, σουτ)...
Βαθμολογία: 5/10
Georgios Bartzokas
Φινάλε στο άρθρο με τον αρχιτέκτονα όλου του ερυθρόλευκου οικοδομήματος τα τελευταία 5,5 χρόνια, τον Γιώργο Μπαρτζώκα!! Ο Μαρουσίωτης Head Coach που αύριο θα κλείσει τα 60 χρόνια ζωής συμπλήρωσε αισίως αθροιστικά κάτι παραπάνω από 7,5 σεζόν στον πάγκο της ομάδας, έχοντας κατακτήσει στην 1η του θητεία από το 2012 έως το 2014 2 τίτλους (1 Ευρωλίγκα, 1 Διηπειρωτικό Κύπελλο) και στην 2η από το 2020 έως και σήμερα 9 τίτλους (Από 3 πρωταθλήματα, Κύπελλα, Super Cups Ελλάδας).
Όπως έγραψα και στην εισαγωγή του κειμένου, φέτος ήταν η χρονιά για την ομάδα με την μεγαλύτερη πίεση και τις υψηλότερες βλέψεις των τελευταίων 15 ετών, κάτι που ίσχυε 100% και για τον ίδιο. Για 1η φορά στην καριέρα του όσο βρίσκεται στο τιμόνι των Πειραιωτών, κλήθηκε να διαχειριστεί ένα πολυάριθμο και εξαιρετικά ποιοτικό ρόστερ το οποίο σχεδόν όλα τα κομμάτια του αποτελούσαν δικές του θερμές εισηγήσεις. Εξαιρούνται οι Fournier και Milutinov που ίσως να μην ταίριαζαν απόλυτα στο πλάνο που είχε στο μυαλό του όμως είναι 2 παίκτες που ανήκουν στην κατηγορία "αν μπορείς να τους πάρεις του παίρνεις", καθώς και ο Dorsey που πιο πολύ αποκτήθηκε με γνώμονα το διαβατήριο (άσχετα αν σαν πακέτο δεν ήταν downgrade από τον Canaan).
Πολλοί θα πουν πως έχει εμμονές με το rotation με αποτέλεσμα να αδικεί παίκτες (Dorsey, Λαρεντζάκης, Wright), ενώ παράλληλα προσφέρει ασυλία σε άλλους δείχνοντας τους υπερβολική εμπιστοσύνη (Walkup, Goss, Vildoza, McKissik, Παπανικολάου, Fall). Εγώ θα πω πως αυτό μπορεί εν μέρη να ισχύει, όμως από την στιγμή που καταφέρνει και φτάνει στην Ευρωλίγκα στο Final 4 όντας 1ος στην Regular Season παίζοντας το καλύτερο μπάσκετ και παίρνει την πρόκριση στα Play Offs χωρίς τεράστια δυσκολία από μια ομάδα της συνομοταξίας της Ρεάλ, δεν θα του το προσάψω.
Σαν Βαγγέλης όμως θα καταλογίσω στον coach το πόσο πνευματικά "λίγη" και soft παρουσιάστηκε το σύνολο σε Final 4, πράγμα που δεν είναι φετινό φαινόμενο...Το έγραψα και πάνω, το ξαναγράφω και τώρα, ο τελικός του Kaunas την άνοιξη του 2023 κόντρα στην Ρεάλ και ο τρόπος που δεν σήκωσε ο σύλλογος την 4η Ευρωκούπα στοιχειώνει ακόμα τον οργανισμό, με το προπονητικό team να μην έχει μπορέσει στα επόμενα 2 Final 4 από τότε να εμπνεύσει τους παίκτες, αποβάλλοντας από πάνω τους το άγχος και την πίεση...
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας όταν ανακοινώθηκε σαν νέος προπονητής του Ολυμπιακού τον Ιανουάριο του 2020, ήταν με διαφορά ο καταλληλότερος άνθρωπος για να πάρει τα ηνία ενός τμήματος που αγωνιστικά βάδιζε προς δύσκολα χρόνια, και να το επαναφέρει στην elite. Αυτό το έργο το έφερε εις πέρας 100% και όλοι οι φίλαθλοι του οργανισμού πρέπει να του πιστώσουν το τεράστιο μερίδιο που του αναλογεί, καθώς τα τελευταία 4 χρόνια οι ερυθρόλευκοι είναι σταθερά contenders της Euroleague, και στην Ελλάδα έχουν πάρει 9 τίτλους μέσα σε αυτό το διάστημα.
Τώρα όμως θεωρώ πως είναι η κατάλληλη στιγμή για να αλλάξει και ο ίδιος και το club σελίδα...Μετά από ένα πρωτάθλημα που φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του μέσα στις 4 γραμμές του παρκέ (και με τραυματίες μέσα στην σειρά Vezenkov και Fall, και Goss πριν από αυτή) η άποψη μου είναι ο coach να αποχωρήσει με ψηλά το κεφάλι, και όχι να παραμείνει και του χρόνου με κίνδυνο έχοντας ακόμα μεγαλύτερο βάρος και γκρίνια από φέτος και τα προηγούμενα χρόνια, να σπιλωθεί η εικόνα του στον ερυθρόλευκο κόσμο που τόσο τον λατρεύει σε περίπτωση πάλι που αποτύχει να πάρει την Ευρωλίγκα...Εκτιμώ πως στην ζωή πάντα πρέπει να καταφέρνεις να αναγνωρίζεις πότε έχει έρθει η στιγμή να βγαίνεις από μια κατάσταση ή σχέση και να προχωρήσεις παρακάτω όσο και αν πονάει αυτό, και έτσι και στην περίπτωση του Ολυμπιακού με τον Γιώργο Μπαρτζώκα φρονώ πως η καταλληλότερη στιγμή για το τέλος της συνεργασίας τους έχει φτάσει τώρα, όπου θα αντικατασταθεί από έναν άνθρωπο που θα αξιοποιήσει τις πολύ γερές βάσεις που έχει βάλει σε αυτό το ρόστερ και πατώντας πάνω σε αυτές θα προσπαθήσει να φτάσει τον σύλλογο ξανά στην πηγή (Final 4), πίνοντας όμως αυτή την φορά επιτέλους νερό (κατάκτηση Ευρωλίγκας)...
Επειδή σίγουρα θα αναρωτηθείτε αφότου τελειώσετε το διάβασμα αυτών των γραμμών ποιον θα επέλεγα σαν διάδοχο του, θα σας πω να κάνετε λίγη υπομονή καθώς μεσοβδόμαδα σχεδιάζω να ανεβάσω ένα νέο κείμενο εδώ στο blog με την ιδεατή στελέχωση της ομάδας του χρόνου από την δική μου σκοπιά, οπού φυσικά θα σας παρουσιάσω μέσα σε αυτό τον εκλεκτό μου για την άκρη του πάγκου του club...
Mείνετε συντονισμένοι λοιπόν!!
Βαθμολογία: 7,5/10
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου